Decl., Caput

 1    II, 5 |    ordinem quaestionis, sed quod plus est quam absolvere, remisit
 2    II, 16|       crediderunt. quanto ex hoc plus accipiat necesse est illa
 3    IV, 1 |      parricidium credo facturum. plus quam responsum, quam sacrae
 4    IV, 12|       mala vel incerta fugienti. plus est, quod expavesco, quod
 5     V, 4 |     pauperem patrem: nemo umquam plus pro liberis dedit, quam
 6     V, 10|    iuvenis, indignationem; nihil plus pro filio factum est, quem
 7     V, 18|       qui tantundem est piratis, plus est patri. velis tamen nolis,
 8    VI, 3 |       omnia maria volitantem, ut plus filio relinquerem, circumvenit
 9    VI, 15|        quamvis apud omnes gentes plus iuris habeat pater. sit
10    VI, 19|   debuisset habere momenti, quod plus mihi potera[n]t prodesse
11    VI, 19|         non parcere. potius quam plus flere<s>, potius quam ipsam
12   VII, 4 |    tormentis salva iustitia est, plus est de quo quaeritur, quam
13   VII, 10|         patr<ant>e quam conscio? plus est quod affirmo: filium
14   VII, 10|          non fruentur oculi, sed plus est, ut singultibus abeuntis
15  VIII, 6 |         ut de hominibus, in quos plus ex harum sanguine, ex harum
16  VIII, 7 |          fas est aestimare, utri plus parenti debeatur ex liberis,
17  VIII, 11|        temptasse, et in re, quae plus de incerto habet, temeritas
18  VIII, 14| sollicitudo laxasset. nihil ergo plus facies quam illi, qui nunc
19  VIII, 19|      languorem: ex duobus aegris plus habuit spei, propter quem
20    IX, 1 |           confitendum est tamen: plus amici nocuimus quam inimici.
21    IX, 1 |         iam ignoscetis omnes, si plus praestare non potui invito
22    IX, 12|         pietatem tuam bene novi, plus quam velles, datum est.
23    IX, 17|          et hercule, quo quisque plus potest quoque latius patet
24     X, 2 |       infelicissima omnium mater plus aliquid esse quam umbram
25     X, 5 |           quicquid est in filio, plus apud matrem fit, cum desinit.
26     X, 6 |  colloquebar et audiebam. misera plus perdidi, si nemo credit.
27     X, 8 |       animam! o natura crudelis, plus magum posse quam matrem!
28     X, 12|                        12] fili, plus hodie amisi, quam cum elatus
29    XI, 1 |       potest nisi genere poenae. plus meretur pati homo, qui,
30    XI, 4 |         ultio cadavera adsignet, plus tamen est de innocentibus,
31   XII, 11|        laesam rem publicam, quia plus quam laesa est. non enim
32   XII, 16|        aequaverint, non ipsi dii plus praestiterint. tibi nos,
33   XII, 17|    praesenti quantulumcumque; si plus opus fuerit, redibis. ~Siccae
34   XII, 19|      vicina civitas polliceatur, plus non potest.
35   XVI, 2 |    quanto minus in causis, tanto plus in affectu est. admirabilior
36   XVI, 4 |     intellegis, quanto te magis [plus] obligaverit amicus? plus
37   XVI, 4 |        plus] obligaverit amicus? plus debes homini, qui me tibi
38   XVI, 7 |    reverti. nulli umquam, mater, plus commisit fides, neminem
39   XVI, 8 |         ut<er> in mea calamitate plus fecerit. ante omnia permitte
40   XVI, 8 |     filium consumpsit, adfectus? plus fecisset mater, quae isset
41   XVI, 9 |        alterum mater: rogo, uter plus fecerit? bone Iuppiter,
42   XVI, 11|         idem videns faceret, nec plus est, quod non potest caecitas
43   XVI, 11|        debet attendere quam uter plus patiatur? iam satiavit dolorem
44  XVII, 6 |          crudelitatis exaestuet: plus quam orbitatis gaudium <
45 XVIII, 2 |          respondere sibi videtur plus quam mater interrogat. fallitur,
46 XVIII, 3 |         iam ipse fateretur, quod plus amaretur a matre.
47   XIX, 14|         est matri. 'quid dixit?' plus quam interrogabam. vicisti,