Decl., Caput

 1     I, 9 |       iratis manibus sanguinem tuum fortuna subtraxit? Certe dormiebas,
 2    IV, 11|     felicitati possit accedere, cum fortuna ruere dementia est et aetatem
 3    IV, 19|             fugio secretum, ne quid fortuna, ne quid afferat casus.
 4     V, 3 | aequalitatem etiam in calamitatibus fortuna servavit: uterque captus
 5     V, 5 |            liberior. tandem miseros fortuna respexit, et, puto, contra
 6     V, 14|           veni. excogitasti rursus, fortuna, quod supercresceret caritati,
 7     V, 21|           mihi grande, velit nolit, fortuna in orbitate solacium: filium,
 8    VI, 3 |            piissimus, ille, dum par fortuna parentium fuit, propensus
 9    VI, 14|             nos dividat, si quaedam fortuna parentes nos deprehenderit,
10    VI, 15|           condicione iudicem ponat, fortuna quaeso absit, cuius tanta
11    VI, 16|           calamitas et in quacumque fortuna beata libertas. tot voluptates
12    VI, 23|             felicem te, quod in hac fortuna irasceris!
13   VII, 3 |        quibus non servos praestabat fortuna custodes, tuebamur pauperem
14  VIII, 5 |          alterum medicus sanaverit, fortuna viderit; quod negari non
15  VIII, 12|      naturam geminorum probat etiam fortuna dissimilis? hunc pressit
16  VIII, 14|       saltem committe vel matri; de fortuna queratur, diis faciat invidiam.
17    IX, 1 |      infelix haec abdicationis meae fortuna defendit, quod vix ad sustinendum
18    IX, 2 |     contraxi, nec profusus in vitia fortuna nostra male usus sum. redemptionis
19    IX, 3 |            bonam conscientiam magna fortuna indignius inparem adversarium
20    IX, 4 |           unum mihi secundum patrem fortuna videbatur parasse praesidium,
21    IX, 7 |           propinqui, nihil peius de fortuna mea suspicantes, quam quod
22    IX, 8 |      alterum immunem malorum omnium fortuna fecerat, alterum piratis
23    IX, 9 |     revertor. placeamus licet nobis fortuna nostra, pater, pauperi solvendo
24    IX, 10|          vel ex aetate mores vel ex fortuna traxissem et tempestiva
25    IX, 14|        immodicas serit discordiarum fortuna causas, etiamsi non hereditaria
26    IX, 16|       tremit. noli me aestimare mea fortuna, pater, non habeo gladiatoris
27    IX, 17|        video, non possum non moveri fortuna mea. succurrit mihi continuo
28    IX, 18|             accipienda tamen erat a fortuna tali[s] satisfactio, certe
29    IX, 21|           piratis! levis [est] ista fortuna, quae etiam nunc recepit
30    IX, 23|          excidere mihi tua mandata; fortuna defecit, opes auferuntur,
31    IX, 23|           opera? delicatior, quod a fortuna non didici, et cotidiani
32     X, 12|             videbam.' quaenam istum fortuna, quae indulserat condicio
33    XI, 5 |        optimus pater. deceperas me, fortuna, deceperas, si mihi tam
34   XII, 5 |       artius premeret, et praesente fortuna peior tamen esset futuri
35   XII, 18|          bene navigabat. nos in hac fortuna, in tam gravi casu, in eiusmodi
36   XII, 20|      accideret, rapi patere; faciat fortuna quod voluerit, legatus a
37  XIII, 6 |          est: venenum. quod si mihi fortuna vel ingenii vires vel suas
38  XIII, 8 |       trahunt, nec natura illis sed fortuna dominum dedit. cur infrenatis
39   XIV, 2 |           opes, adfluentes indulsit fortuna divitias, quorum felicitas
40    XV, 2 |              cui cum corporis bonis fortuna non dederat, unde severi
41    XV, 10|                  10] Iunge nunc cum fortuna tua condicionem mulieris
42    XV, 10|            contentionem; ex utraque fortuna desideria coalescunt. nobis
43    XV, 12|            monui: 'quid, miser, cum fortuna, quid cum mea condicione
44    XV, 13|           umquam felicius commutata fortuna est, si tunc omnes oderas,
45   XVI, 3 |             ipsa amicitia, et parum fortuna credit hominibus adhuc tantum
46   XVI, 5 |             magnam partem mortalium fortuna dimisit a legibus, nec ulla
47   XIX, 15|           non perdidi unici mortem, fortuna, non perdidi: iam me non