Decl., Caput
1 II, 2 | finguntur, eius fuit erga parentes semper affectus, quem nefas
2 II, 2 | discurrit, paene infelicissimos parentes perdidit pietatis aequalitas.
3 II, 10| assident omnes liberi, omnes parentes? faciet se pariter pietatis
4 IV, 12| vos, omnes liberi, omnes parentes: quem mihi post hanc denuntiationem
5 IV, 22| me omnes <liberos, omnes> parentes. hunc, quo nos retinere
6 V | ECLAMATIO MAIOR V~Liberi parentes in egestate aut alant aut
7 V, 6 | etiam <non> inter liberos ac parentes tam commune, tam publicum,
8 V, 7 | facinus quod negatis. ~Liberi parentes alant. pudet sacrorum nominum,
9 V, 7 | pietate<m> iuberemus! liberi parentes alant. o crudele factum,
10 V, 8 | accipere mihi videntur omnes parentes. si vis, affectum debes,
11 V, 12| interrogo, liberi, vos, parentes: non ergo facinus est ideo
12 V, 16| in penatibus suis, iuxta parentes propinquosque languentem.
13 VI | MAIOR VI~Qui in calamitate parentes deseruerit, insepultus abiciatur.
14 VI, 2 | carcerem mersi. quo fato parentes miser sortitus est, ut illi
15 VI, 3 | convenerunt etiam alieni parentes, totus in spectaculum populus
16 VI, 5 | impius ille filius propter parentes, quod non praestitisset
17 VI, 6 | iuvenem, nisi redempturos parentes talem filium credidissent.
18 VI, 8 | universi utriusque sexus parentes, dum matrem in exequias
19 VI, 11| Quae tamen lex est? qui parentes in calamitate deseruerit,
20 VI, 12| nam lex cum dicit: qui parentes in calamitate deseruerit, . . .
21 VI, 13| verbi aliud putatis iuvare parentes, aliud non deserere, id
22 VI, 14| dividat, si quaedam fortuna parentes nos deprehenderit, quamvis
23 VI, 14| ubicumque, nisi forte non sumus parentes nisi palam. quid est ergo
24 VI, 14| auxilio liberorum tuti sint parentes. quod cum ita sit, tam ad
25 VI, 15| meum reprimo. inter duos parentes [c]aecus adfectus est; exorabit
26 VI, 20| ut supra probavimus, is parentes in calamitate deserit, qui
27 VII, 12| concurrite, omnes liberi, omnes parentes, urite, lacerate hos, hos
28 VIII, 4 | variavit magnaque miseros parentes ambage suspendens tutissimum
29 VIII, 8 | liberorum non consentiunt parentes, curationis est culpa, non
30 IX, 3 | dum aut nulla erant inter parentes odia aut a nobis non intellegebantur.
31 X, 16| 16] Omnes mehercules parentes, utique qui liberos perdiderunt,
32 XIV, 7 | efficere, ut non ament liberos parentes, ut propinquitates, ut fraternitas,
33 XVI | mater detinet ex lege, qua parentes in calamitate deserere non
34 XVI, 2 | respiciat, quicquid liberos, <parentes,> fratres, propinquos invicem
35 XVI, 4 | plurimum lex potest. liberi parentes in calamitate ne deserant;
36 XVI, 5 | in calamitate soli sunt parentes. magnam partem mortalium
37 XVI, 6 | invidiam debeant facere liberis parentes, a quibus relinquuntur.
38 XVII, 3 | accusatorum genus, victi parentes! dum auctoritatem nominis
39 XVII, 7 | consumpsisti quicquid est, quod parentes ab omnium scelerum suspicione
40 XVII, 8 | pater, et apud senes et apud parentes auctoritate praevalui? viderint,
41 XVII, 13| obstiterat ab odiis. semel sibi parentes liberique mutantur, semel
42 XVIII, 3 | inpatientius complexa quam reliqui parentes non in nutrices nec in ministeria
43 XVIII, 6 | contra rerum naturam, contra parentes liberosque credatur! 'rumor
44 XVIII, 15| stant circa liberos attoniti parentes, horret invicem se caritas
45 XVIII, 17| funus, omnes liberi, omnes parentes, custodite planctus meos,
46 XIX, 2 | iudices, fuimus felicissimi parentes, cum adhuc rudis unici nobis
|