Decl., Caput
1 I, 2 | patrem, quod non meruit occidi. Nos vero istud, si crimen
2 IV, 5 | fortiter feci, dum mereor occidi. recedite, gratulationes,
3 IV, 19| ut credam ista et vivam? 'occidi non potest pater'; sed quid
4 V, 21| fuit moriturus invidia, non occidi, sed perdidi. quid ais,
5 VII, 9 | nostrae erant, non te potius occidi?' saeve, crudelis, ego te
6 VIII, 8 | propter se tantum debet occidi. ~Adicite, iudices, immanitati,
7 VIII, 16| inveniretur, cur non debuisset occidi! ~Nullum, sanctissimi iudices,
8 VIII, 19| fratribus possit alteruter occidi. numquam, iudices, res tam
9 VIII, 19| propter quem debuit alter occidi. recede paulisper, mulier
10 IX, 8 | meditatio, ut eum amicum vellem occidi, qui pro me mori poterat.
11 XI, 1 | si ipsi creditis, debet occidi. hoc est quin immo, iudices,
12 XI, 1 | liberos suos pauper mallet occidi. Illud plane, iudices, etiam
13 XI, 7 | quo non poteram damnatus occidi. dic nunc: 'non ego effeci,
14 XI, 8 | quisquis ipse non debet occidi. seposita igitur paulisper
15 XI, 8 | suppliciorum summam putat; occidi non est poena sed exitus.
16 XI, 9 | quorum nec pater debebat occidi. ~Me miserum, quod sic quoque
17 XVII, 18| amens et me paene aliter occidi. nihil est profecto inprovisorum
18 XVIII, 2 | potest, propter quod debuerit occidi. ~
19 XVIII, 4 | filium amavi!' pater dicit: 'occidi.' nefas est utrumque putetis
20 XVIII, 5 | contenta est, quod non debuerit occidi. ~Omittamus paulisper, iudices,
21 XVIII, 15| populo hoc solum dicis: 'occidi; contenta esse debet incerto.'
22 XIX, 1 | infelicissimae domus, quod occidi filium pater; sed quoniam
23 XIX, 1 | praestare credatis; non quia occidi filium, taceo, sed occisus
24 XIX, 1 | iudices, negare possem, quod occidi, utinam totum miserae necessitatis
25 XIX, 1 | et fatear, cur meruerit occidi. ~Quapropter, iudices, satis
26 XIX, 2 | qui filium et perdidi et occidi: ego sum infelicior ex parentibus
27 XIX, 2 | possum, nec paenitet, quod occidi. ~Infelix senectus, misera
28 XIX, 4 | feci, quod non me potius occidi. ~
29 XIX, 5 | respondere pro filio, qui dicit 'occidi'? et licet comprimantur
30 XIX, 5 | non demens, non insanus occidi -- hominem extra sensus
31 XIX, 8 | quod erat difficilius: occidi. ~'Torsit,' inquit, 'filium
32 XIX, 9 | fuerit? debuit etiam tortus occidi. ~Si tamen utique, mater,
33 XIX, 9 | torsisse me putatis? ego vero occidi tarde, diu. quaestionem
34 XIX, 10| non potest non ratione occidi filius, cum ante torquetur.
35 XIX, 10| invidiam, id est, quod torsi et occidi. sola est huius necessitatis
36 XIX, 13| interrogantibus respondeo, mulier: occidi. fallitur, quisquis expectat,
37 XIX, 14| parricidium feci, unicum occidi, ne quid aliud loquerentur
38 XIX, 15| adnisus, antequam mentiretur, occidi. ~Misera temporis illius
39 XIX, 15| filium, qui moriebatur, occidi, non perdidi tamen, non
40 XIX, 16| interroga, ibi, ubi torsi, ubi occidi, ubi adhuc forsitan filii
|