Decl., Caput

 1     V, 14|     aequavit, differentiam nisi de dolore non explices. non cum usu
 2     V, 15|      aliena cogitationibus, nostra dolore tractentur, necesse est
 3     V, 17|           quocumque membra lassata dolore transtulerit, in supplicium
 4     V, 21|       credo mehercules hoc miserum dolore consumptum, quod sibi videbatur
 5    VI, 7 |      adduxi, et, ne miseram matrem dolore fraudarem, ipse meis umeris
 6   VII, 1 |       laceratur, etsi magis nostro dolore fruitur:
 7   VII, 10| pereuntibus magis saevitia fruitur dolore suspenso. agnosco noctis
 8   VII, 11|       flammas, tu non habes in meo dolore patientiam. rogo, quid aliud
 9   VII, 13|       liqueret oculis, morerer hoc dolore, quo puto me posse torqueri.~
10  VIII, 2 |       quisquis occidit. explicat a dolore patrem, quod sibi videtur
11  VIII, 6 |      damnaretur, si de illo minore dolore quereretur. itaque impudenter
12  VIII, 19|            mortis ac vitae librato dolore suspenderet. haec exhortatio,
13  VIII, 19|         est, quod exanimeris metu, dolore deficias. cave viscera exclamatione
14     X, 9 |        mulier infelix a dignitatis dolore secedere, quod tam<quam>
15     X, 9 |         suis. ac ne pelicis quidem dolore compellitur, nec tacita
16     X, 9 |          profertur uberibus, magno dolore cogitur, ut hoc potius,
17     X, 10|         orbitatem feris adhuc alio dolore, tamquam parum desideria
18     X, 16|           sapientius, ut homo sine dolore; negat ullos esse manes,
19  XIII, 12|      intellegitis, iudices, quanto dolore dignum sit quod ego perdidi,
20   XIV, 4 |        tractandum exasperavit ira, dolore concussit, magnaque miserum
21   XIV, 8 |   providentius! et minore bibentis dolore constabit, ut adhuc labentem
22    XV, 1 |            pertinax potionem illam dolore coactae sanitatis expelleret.
23    XV, 2 |     avidissimos sinus paenitentiae dolore deflevit. temptet licet
24    XV, 11|        quod te maluit remedio quam dolore sanari? mulier, cui ad dimittendum
25    XV, 11|        queratur aeger abstinentiae dolore sanatus? excussa sunt plerumque
26   XVI, 8 |         tam rabido, tam praecipiti dolore voluisti, quid adversis
27  XVII, 6 |      damnatis auctoritatem de novo dolore circumdaret, inusitata commentus
28  XVII, 9 |         opus est, sed moribus, non dolore, sed mente. omnes iniuriae
29  XVII, 13|            quantulum habet de toto dolore nostro ille, quo venitur
30  XVII, 18|          est profecto inprovisorum dolore torrentius, et fractae malorum
31 XVIII, 2 |     parricidio, <in> reatus quoque dolore conticuit. quo repente conversus
32 XVIII, 9 |           in illa matrona maritali dolore paene percussus, in illa
33 XVIII, 11|    interroges, quae non animo, sed dolore respondet. nondum dico,
34 XVIII, 14|        debeat credi. quid spiritum dolore praecipitas, quid miserae
35 XVIII, 16|           mentiaris. o quanto nunc dolore torqueris, quod instantem
36 XVIII, 17|          quid misera simplicissimo dolore proclamet. 'non efficies,'
37   XIX, 1 |         vel feci, reatus quoque me dolore concussit, veni petiturus
38   XIX, 3 |        casus obtulerat, non diviso dolore, non per partes nec per
39   XIX, 4 |         non lacrimis, sed viribus, dolore, patientia. unicum, quem,
40   XIX, 10|        repente, subito, nec captus dolore caeco inpatientiae meae