Decl., Caput

 1     I, 3 |     miserae solacium est habere rem videntium. Certe numquam
 2     I, 11| auferret indicium. Sed quid ego rem manifestissimam colligo?
 3     I, 14|    nimirum ad tempus videbor et rem nimium manifestam inpudenter
 4    II, 5 |       sibi defendendum venenum. rem quin immo fecit eius, qui
 5    II, 5 |           Fecit post haec senex rem hominis, quem non movisset
 6    II, 15|        an suum venenum. noverca rem inter manus habet anxiam.
 7    II, 19|        quanto facilius simulare rem, cuius imitationi sufficit
 8    II, 23|          visus est sibi fecisse rem facilem. quantae, dii deaeque,
 9    IV, 4 | interrogando mathematicum pater rem non educaturi, si quid tristius
10    VI, 13|        proposueram, non ad hanc rem pertinere legem, non diu
11  VIII, 2 |       quod sibi videtur fecisse rem maximam et in locum iuvenis
12  VIII, 2 |    credidit: de languente filio rem inauditam, rem facere crudelem
13  VIII, 2 |  languente filio rem inauditam, rem facere crudelem unam rationem
14     X, 18|            18] umbramne tu fili rem formidulosam, rem plenam
15     X, 18|       tu fili rem formidulosam, rem plenam putasti esse terroris?
16    XI    |     rumor ortus est ab eo prodi rem publicam. processit pauper
17    XI, 3 |      credidistis. sed neque ego rem melioris ducis facere potui,
18    XI, 3 |       liberius aliqua dicentem? rem pessimi exempli passus eram,
19    XI, 7 |         omnium. quam non possit rem publicam turbare, confundere,
20   XII, 11|       nos moretur. neget laesam rem publicam, quia plus quam
21   XII, 11|       adiciet forsitan non esse rem publicam, quae perierit.
22   XII, 12|    maiores enim ne laedi quidem rem publicam impune voluerunt,
23   XII, 12|      ipsum quid est aliud, quam rem publicam> tractare? rem
24   XII, 12|         rem publicam> tractare? rem autem qui male agit, ut
25   XII, 13|     tuereris. ~Dico laesam esse rem publicam. oratione hic opus
26   XII, 25|   stipulari, utique cum alienam rem vendunt. potest fieri, ut
27   XVI, 2 | speraveram futurum, ut hoc loco rem magnam faceret et mater.
28   XVI, 3 |      inquam, amicus, praestitit rem, quam videbatur ideo tyrannus
29   XVI, 4 |     redirem. ita nunc ego facio rem magnam, ego sum ille bonus
30   XVI, 4 |          iudices, et ipsa mater rem se facere turpissimam, si
31   XVI, 8 |   incredibilis adfectus: amicus rem difficiliorem fecit, quod
32   XVI, 10|     praestiterit animo, sed ego rem feci hominis non reversuri.
33 XVIII, 6 |         an de rumore mendacium? rem inpudentissimam populus
34 XVIII, 11|     crudelitatis arte scrutaris rem, de qua non deberes interrogare
35 XVIII, 12|      illos loquaces, et saeculi rem exquire audiente populo.
36   XIX, 4 |   inputem tibi, natura, pietas: rem difficillimam feci, quod
37   XIX, 6 |         tu, mulier, obicis mihi rem, quae nulli umquam crimini
38   XIX, 9 |        colere, non administrare rem publicam, non ducere volebat
39   XIX, 13|         captanti non erat satis rem totam commisisse rumori?