Decl., Caput
1 I, 8 | quaeram necesse est, quae ratio fuerit, ut iuvenis ad parricidium
2 II, 18| interest, quietem nostram ratio vitae rumpat an mortis:
3 IV, 8 | protulerit; hinc incipit ratio, quod volo. fingite unum
4 IV, 14| 14] rogo, quid melius ratio fecisset? deus haec, deus,
5 IV, 14| mathematicam probant natura, ratio, experimenta, pater quoque,
6 IV, 15| mallet. atquin in eo tota ratio fallendi est, non dare consulentibus
7 IV, 15| an scilicet haec fuerit ratio fingendi, quod dicebat usitata,
8 IV, 15| et parricida.' rogo, quae ratio fallendi est ea <a>dicere,
9 IV, 15| mathematicus, haec sola ratio fuit mendacii, ne praediceretur. ~
10 IV, 17| secretae profundaeque artis ratio reddenda est, nonne habere
11 IV, 19| cogitationem. maior mihi ratio moriendi est, si parricidium
12 VI, 4 | vixisset. quicquid humana ratio valet, contulit. si potuisset
13 VI, 17| militaris vos, non forensis ratio deducit. alioquin semper
14 VII, 6 | posse mentiri! nulla est ratio quaestionum relicta mortalibus,
15 VII, 9 | tamen mihi vel haec fuit ratio, quod defendi non poteras,
16 VII, 10| fecit et quod ego vidi. ratio saevitiae est, ut aliquis
17 VIII, 16| hominis alterius, et paene ratio sanitatis intercidit, si
18 VIII, 17| diversa, pugnantia. nulla ratio est vulnerum, sanguinis,
19 IX, 4 | interrogavi; satis plena ratio fuit patrem velle. felix
20 IX, 15| facilior certe sequentium ratio est: ille enim sane fuerit
21 X, 11| magnas calamitates una ratio sustentat, quod indulgent
22 X, 12| amplectar, flebo supra. non est ratio fortasse; adeo quicquid
23 XI, 7 | cogitatio, sua mens, ulla ratio praesto est, nec habet ulla
24 XII, 9 | rogis pestilentiam. mortium ratio non constitit; perisse cives
25 XII, 16| tardasses. dum velocitatis ratio haberetur, mallem accipere
26 XII, 19| venderes! 'habita est itineris ratio, habita usurarum.' ego vero
27 XII, 26| causa perdidit. ~Quaecumque ratio, quodcumque propositum fuit,
28 XIII, 16| potuit sollertia. etiam ratio nostra, quae sub terris
29 XV, 9 | quid iam facere potest ratio, consilium? odio sanandus
30 XV, 12| satietas, quos paenitentiae ratio dimittit, nec sine aliquo
31 XVI, 1 | inpendi! iam hic est tota ratio clementiae, ne ibi me detineatis,
32 XVII, 2 | defendor; alia est mihi ratio, cum vici. fortior sum reus
33 XVII, 6 | quae sola mihi superest ratio vivendi, facinus ea simplicitate,
34 XVII, 6 | nostra humanorum pignorum ratio non constat; sed pronuntiatum
35 XVII, 20| testor: quaecumque sederit ratio leti, miserere, ne iubeas,
36 XIX, 8 | meum.' breviter, iudices, ratio reddatur: infamem; quid
37 XIX, 9 | scire, quanta tormentorum ratio fuerit? debuit etiam tortus
38 XIX, 9 | meorum exitus fuit. nulla ratio est interrogandi hominem,
39 XIX, 10| sola est huius necessitatis ratio de morte. illud est parricidium,
|