Decl., Caput
1 I, 1 | suspiciones in nostram transtulit partem: non esse caeci scelus difficilius
2 I, 3 | ingressum in neutram deflexisse partem, sed recto gradu, sicut
3 I, 4 | percussisset quamcumque corporis partem, in ipsam protinus animam
4 I, 7 | et in omnem timoris sui partem sollicitum circumagere vultum.
5 I, 11| diu enim in secretam domus partem revertendum est): debet
6 I, 15| ideoque sanguinem in illam partem induxisti, in quam quaeri
7 I, 15| pater in secretam domus partem relegaverat." [Mulierum]
8 I, 15| Nunc miser illam occupa partem, in qua nemo te videat,
9 I, 16| sepositam et meliorem domus partem? Ista ergo sic intellegenda,
10 I, 16| est, habeas maiorem domus partem. Absentem puta miserum,
11 I, 16| adsignat secretam domus partem, confitetur uxori se abdicare
12 I, 16| cum daret secretam domus partem. Non possunt tibi diversa
13 II | sibi promissam dimidiam partem bonorum, si illud marito
14 II, 3 | crederetur promissam dimidiam partem bonorum, si venenum seni
15 II, 4 | credit maritus noluisse partem bonorum accipere pro scelere,
16 II, 12| vult videri promissam sibi partem bonorum, non est argumentum,
17 IV, 18| dissimulari artibus potest. partem responsi futuram in alio
18 V, 13| patris non eam praevaluisse partem, in qua tantum filius erat.
19 VI, 7 | mater mari. magnam quidem partem agnosco culpae meae: ego
20 VI, 19| multum tamen in alteram partem debuisset habere momenti,
21 VII, 9 | recusat dives quaestionem, partem probationis implevi: accusatoris
22 VIII, 6 | transit anima, non habeant partem nisi tantum doloris? solos
23 VIII, 9 | sperantibus. aspicite maiorem partem generis humani et, si me
24 X, 4 | et quamcumque corporis partem osculis misera tepefecerat,
25 XII, 8 | est fides, libenter hanc partem accusationis subinde differo.
26 XII, 8 | facile est, qui tuam tantum partem non vendidisti. tu, quem
27 XII, 17| nostra est, suos in utramque partem ventos habuit, nostris votis
28 XII, 28| furias, et in quamcumque me partem converti, occurrunt umbrae
29 XIII, 16| credas aliud quam divinae partem mentis his animis inesse?
30 XIII, 18| tum ab exordio in omnem partem opus aequaliter crescit,
31 XV, 10| queraris illam mitissimam partem humanae mentis ablatam;
32 XV, 14| reliquam defensionis tuae partem tuere lacrimis. accusator,
33 XVI, 5 | soli sunt parentes. magnam partem mortalium fortuna dimisit
34 XVII, 6 | abstulisti quidem mihi partem, ut exclamarem hoc loco: '
35 XVIII, 4 | simplicitas est, nihil timentem in partem domus, qua nulla proclamatio,
36 XVIII, 11| cuiusquam moribus illam partem hominis interroges, quae
37 XVIII, 12| cur in abditam semotamque partem iuvenis abducitur? secretum
38 XVIII, 13| tollis quaestionis alteram partem: efficis, ne possit amplius
39 XIX, 15| ignibus ad aliquam corporis partem totum pectus inposuit! quotiens
|