Decl., Caput

 1     I, 2 | dissimulare satis callide conatur invidiam suam: pater, qui filium
 2     I, 11|          die, quantam exspectaret invidiam luce, non cogitabat, sed
 3     I, 16|        potius ille summovit, tuis invidiam fecit odiis, tibi dixit: "
 4    II, 13|     veneficus, sum parricida.' et invidiam putarem, si confessus esset.
 5    IV, 6 |         quod fortiter feci; extra invidiam est optio, cum id exigam,
 6     V, 11|          faciendam inopiae patris invidiam, si videtur, exclama: 'famem
 7     V, 12|         irasci scilicet, queri et invidiam facere piratis? vos interrogo,
 8     V, 13|           potuerim criminis huius invidiam, si hunc potius recepissem.
 9     V, 18|            18] exaggero quin immo invidiam criminis mei: redemi, fateor,
10     V, 21|        inimicus, nescis, quid sit invidiam facere, patri; melior erat
11   VII, 1 |         crudelia deposcam, patior invidiam hominis exigentis aliena
12   VII, 4 |      inlicitarum rerum consumpsit invidiam, et, unde tormentis salva
13  VIII, 10|       artis seu mentis humanae ad invidiam referre fatorum. nihil magis
14  VIII, 14|     fortuna queratur, diis faciat invidiam. mulieri, quae ferre non
15  VIII, 14|          miseros innocentes. quid invidiam prioribus medicis paramus?
16  VIII, 19|        reus in medicum electionis invidiam: 'ille,' inquit, 'aestimavit,
17     X, 9 |        filium perdidit nec potest invidiam facere morti. ~Ante itaque
18    XI, 2 |       quemquam calamitatum suarum invidiam pati. sic ultionem meam
19   XII, 6 |          tamen horum etiamnunc in invidiam legati queror; adhuc prior
20   XII, 19|        speras, ut tantam sceleris invidiam ab animis nostris duplae
21   XII, 28|          sideribus ac diei graves invidiam saeculo facimus. nullas
22   XIV, 5 |           inpudentissima sceleris invidiam nomine potionis effugere,
23    XV, 2 |       licet ingratissimus iuvenis invidiam miserae facere prioris adfectus,
24    XV, 4 |        semper ex mortibus accepit invidiam. si latrocinium probes cruore,
25    XV, 4 |          aliquid esse passa, quod invidiam mortis imitetur. veneficium
26    XV, 5 |      statimque merebitur sceleris invidiam quicquid profuerit invito.
27    XV, 5 |         vocabulo mulieris quaerit invidiam. 'meretricem,' inquit, '
28    XV, 7 |          te hic reposco, iuvenis, invidiam, quam fortunae nostrae paulo
29   XVI, 1 |   amicitiam contulisse, et patior invidiam hominis, qui sibi non reliquerit,
30   XVI, 5 |        neglectae pietatis minatur invidiam? bone Iuppiter, quanti mihi
31   XVI, 6 |         intellego, mater, quantam invidiam debeant facere liberis parentes,
32   XVI, 11|        caeca est. hoc, quod nobis invidiam facit vulneribus oculorum,
33  XVII, 4 |      tumultuosum aut quod faceret invidiam. sed quid mihi tecum est,
34  XVII, 7 |        facere prioribus iudicibus invidiam, exclamare: 'vos faciles,
35  XVII, 19|       volueris occidere. tu licet invidiam vocis illius alterius mentis
36   XIX, 4 |     elisisque uberibus mihi fecit invidiam. unde in hanc inpatientiam
37   XIX, 9 |         torquere me filium putas? invidiam facio populo: videor mihi
38   XIX, 10|      facias duplicatae questionis invidiam, id est, quod torsi et occidi.
39   XIX, 14|         saeculo, fecit temporibus invidiam, detestatus est patrem,