Decl., Caput
1 II, 10| ut perderet! rogo, quid opus gladio, quid veneno parricidae?
2 II, 12| manifestius probes. quid opus est, ut iam venenum iuvenis
3 II, 14| nescis, senex, quanta tibi opus sit ratione tabularum: exheredas
4 IV, 21| solet. novo mihi inauditoque opus est ambitu: ~ malorum~ nisi
5 VI, 11| prospexit, ita, cum rursus opus suum resolvit, corpora nostra
6 VI, 15| carcere; tibi adhuc non opus est filio, ego iam rogo.
7 VII, 7 | tormentis libero homini opus est patientia, ut verum
8 VII, 13| infelix senectus, quanta tibi opus sit veritatis contentione,
9 VIII, 16| si nobis pro salute aegri opus est morte hominis alterius,
10 VIII, 17| et languor idem. non est opus, ut expectes, quando se
11 X, 15| tenebris. quanto facilius opus erat, si revocaretur!' mox
12 XI, 4 | patiaris, agnoscere. innocentia opus est, ut miserum faciat color.
13 XII, 3 | nusquam prodest, nusquam opus est: iam licet vendas. ~
14 XII, 10| exiret! quanta indignatione opus erat, ubi pro omnibus dolendum
15 XII, 13| rem publicam. oratione hic opus est, aut reliquorum more
16 XII, 15| malorum. haec ad humile opus nobiles manus mittit, haec
17 XII, 17| quantulumcumque; si plus opus fuerit, redibis. ~Siccae
18 XIII, 2 | ego, iudices, dum fortius opus permisit aetas, terram manibus
19 XIII, 3 | circumspicienti, quod conveniret opus invalidae senectutis curae,
20 XIII, 4 | missionem; habebam, quae pro me opus facerent. quo non penetras,
21 XIII, 9 | est, quibus custode non opus est? nam si hoc dici[ti]s,
22 XIII, 9 | apes> vagari tu nolles, in opus exire et ad cotidianum censum
23 XIII, 10| emendum est? quid ergo tibi opus est maleficis sucis, cum
24 XIII, 15| tantum coacta prosunt. apes <opus> faciunt iniussae, ac sine
25 XIII, 15| labor, ut tantum factum opus appareat. ~
26 XIII, 18| exordio in omnem partem opus aequaliter crescit, nec
27 XIII, 18| sit iam~ nec alia parte opus esset. <ipsi enim sibi invicem
28 XIV, 8 | caritas aliqua convalescat, opus est difficultatibus. brevis
29 XIV, 9 | miserearis, adlega. quamquam quid opus, inde si non curer, ut desinam,
30 XV, 8 | condicionis adamaveras! divitiis opus est, ne simus in amore miseri,
31 XV, 11| hoc est ergo, propter quod opus odio fuit. nihil agebant
32 XV, 12| est desinere nec queri. opus fuit pari diversitate, viribus,
33 XVI, 9 | secretum, gravioribus vinculis opus esse carnifex dixit ad bonum
34 XVII, 9 | tam grande facinus non ira opus est, sed moribus, non dolore,
35 XVII, 16| morientem, et exiguis causis opus est, ut displiceat obitus,
36 XVIII, 7 | quid internuntiis, quid opus est ministeriis? sufficit
37 XVIII, 9 | amare desinere? non est opus, nocentissime senex, ad
38 XVIII, 10| insaniam, et ad incestum opus est, ut adamet et filius,
|