Decl., Caput

 1     I, 17|     opinor, hic gravius afficit dolor, inpatientius hic luctus
 2    II, 13|     patris indignatio, non fuit dolor; venenum iuvenis expavit.
 3    IV, 23|  sparsurus sit fugientis animae dolor, quo cadat extractus mucro
 4     V, 16|      praemissus de simili exitu dolor. spiritus solus intus, quem
 5   VII, 7 |         homini non est nova res dolor corpus appliciti~ quod scissa
 6   VII, 11|   servulorum iste libertorumque dolor est occiso homine statim
 7   VII, 11|  secreto, quae argumenta faciet dolor.
 8   VII, 13|        quas inprovisus abstulit dolor, probatio restituet. cumflammis
 9   VII, 13|    tamen vidi. si totus undique dolor pariter admotus occiderit,
10  VIII, 16|   prorumpat in gemitus conscius dolor. medicus, qui per haec non
11  VIII, 18|    aufert sollicitudo, gaudium, dolor et aliquis subitus adfectus!
12  VIII, 22|       ex geminis. felicior ille dolor est, quo transigi saltem
13    IX, 13|    paenitet! effers te longius, dolor, et nimia concitatus ira,
14     X, 1 |  utebatur, nec sibi permittebat dolor lugere venientem. nunc destituta
15     X, 9 |     quam sciatis, iudices, quis dolor quisve maeror, quae tanta
16    XI, 5 |   solacium? bene, bene admones, dolor: illos, illos, liceat invadere,
17    XI, 8 |       vos a gravitate iustitiae dolor ultionis abducat; quod mortem
18   XII, 1 |        gemitus (levior est enim dolor, qui disponitur), primum
19   XII, 11|                 11] succurrite, dolor et seri vomitus et ultrix
20   XII, 12|      cadit in formulam publicus dolor, nec, si adeo iudicibus,
21   XII, 24|      non potest, exundat altius dolor. pudorem publicum quamvis
22  XIII, 11|     tamen et pauperibus interim dolor, et, ut facilius nobis noceri
23  XIII, 15|     quid moror igitur? tenet me dolor et adsuetae voluptatis desiderium.
24   XIV, 6 |  offensae, quantum ira, quantum dolor? amabit, cui permiseris,
25    XV, 1 |       est, ne sit ullus iustior dolor quam beneficii sui perdidisse
26  XVII, 7 |       omnis citra desperationem dolor, ira languescit. et quanto,
27  XVII, 8 |     acrior semper ex verecundia dolor. sed et iudicum cura quanto
28  XVII, 11|         casus, ad quod languor, dolor, ad quod confugeret improvisa
29  XVII, 16| s<t>imulabitur, statim contumax dolor cum deprehensa morte dissentiet. ~
30  XVII, 17| indignatio, pietas, reverentia, dolor. ego propter patrem mori
31   XIX, 2 |         an innocentia, perditus dolor viderit; ipsius animus potest
32   XIX, 3 |         et quaecumque ex obviis dolor in telorum transtulerat
33   XIX, 7 |    compositum non laetitia, non dolor, non necessitas, non fortuita
34   XIX, 8 |      non ipsae calamitates, non dolor, non meditatio orbitatis
35   XIX, 12|   gemitus fuit, meorum viscerum dolor. quaeris, cur nihil dixerit?
36   XIX, 13|          avocavit me contentio, dolor, orbitas, parricidium, omnia
37   XIX, 15|  exustis amputatisque, per quae dolor exit in verba, fuit adtonitus,
38   XIX, 16|       mihi vocem nullus poterit dolor. quantum volet, laceret,