Decl., Caput

 1     I, 1 | quibus videntem aestimaretis: vita, pudore, pietate. Quae si
 2    II, 23|      scimus te non rogare pro vita, sed dura, miser, dura;
 3    IV, 8 |     quicquid apud hominem pro vita dici potest, ipsa sibi vita
 4    IV, 8 |   vita dici potest, ipsa sibi vita non dixerit? abite, gratulationes,
 5    IV, 8 |   rebus humanis, non redditur vita, sed tempus, et ipsa cupiditas
 6    IV, 9 | factum putat, ut teneremur in vita. illa vero non timet pereundi
 7    IV, 9 |     diligenter excutias, tota vita hominis unus est dies. humiles
 8    IV, 9 |   referentium neminem cotidie vita non satiat.
 9     V, 5 |       iudices, iuvenis illius vita praestaret, ut videretur
10     V, 7 |      deficientibus aliquid et vita vestra dependeret, iterumque
11   VII, 10|       senectute magni doloris vita brevis est. pepercisti mihi,
12  VIII, 6 |     quibus ordinatur iuventa, vita disponitur, extranea vilitate
13  VIII, 10|  quantum dicitis, inventa pro vita, si dis placet, auctoritatem
14  VIII, 10|     pro homine tam longa quam vita sit. unde putatis inventos
15  VIII, 11|    quantum videatur habere de vita? sacrosancti sint parentum
16  VIII, 13|      pietas omnia fecisse pro vita. igitur verum dixerim: illos
17  VIII, 18|     perire, quibus continetur vita, causas, quotiens ipsa vita
18  VIII, 18|   vita, causas, quotiens ipsa vita consumitur, et cum homine,
19  VIII, 21|  sanguinis, quantum habuit ex vita, qui pertulit ordinem longissimae
20  VIII, 21|    manus, non ars inventa pro vita, sed diri ferarum rabidique
21    IX, 13|      coniunxeram iuveni; quae vita sine dubio nomen amicitiae
22    IX, 21|      erat ingulus et fundenda vita cum sanguine. neque enim
23    IX, 22|  interim specioso titulo bene vita pensatur. illud honesto
24    XI, 2 |       opponit, artes esse pro vita. sed ego illum non credo
25   XII, 20|       non exigua res est: pro vita, pro sepultura, pro innocentia
26   XIV, 5 |     veneficium, iudices, tota vita meretricis est. parum se
27   XIV, 5 |    nocentes, quia iam facinus vita deplorat. quid refert, animo
28   XIV, 12|   mentisque cruciatus, et pro vita queri; sic patior infelix
29   XIV, 12|     inter hos dolores longior vita ducenda est! quas ego post
30    XV, 4 |       istud obicere possit et vita, debet aliquid esse passa,
31  XVII, 5 |      morientibus fingi; nihil vita laborante simplicius. ad
32  XVII, 14|   ipse custodio. satiasti me, vita, satiasti, et cum felicibus
33  XVII, 16|    cuncta moriendi spatia pro vita. ideo nos mehercules crediderim <
34  XVII, 16|    statim mehercules adrogans vita s<t>imulabitur, statim contumax
35  XVII, 19|    sic effudi, tamquam rursus vita placuisset; venenum, quod
36   XIX, 7 |     conscientia pectus, nulla vita sine causis tacendi. si
37   XIX, 12|     silentium, quod praestare vita non poterat. quisquis in