Decl., Caput

 1    II, 19|      resoluta es. hoc tu quietem putas esse? patientia est. ~
 2    IV, 15|         tantum mirari me, pater, putas? ego miror animum, stupeo
 3    IV, 20| beneficio stravisse nuper hostes putas? quantum dicuntur narrasse
 4     V, 6 |      quem reliqui. ~Invenisse te putas, iuvenis, patrem cibos et
 5     V, 11|    seposuit prava persuasio, qui putas ex paternis affectibus filio
 6     V, 14|      praetulissem. consilium hoc putas fuisse patris? fortunae
 7     V, 17|       rationem, cur hoc fecerim, putas? ego vero non possem, nec
 8     V, 20|          generis humani, qui nos putas pretium tuum perdidisse,
 9     V, 21|   <im>pietate verum. evasisse te putas? ingrate, dimissus es! mea
10     V, 22|          velis. cibos me poscere putas? humeros, quibus incumbam,
11    VI, 18|          vestem relictam captivo putas, nisi quae praeda non erat?
12    VI, 21|     fatendum est: si desertam te putas, mea culpa est. ~Sed iam
13   VII, 6 |           sepositum, nunc qui me putas posse mentiri! perdidi infelix
14   VII, 6 |        adfectum. succurrere mihi putas, quod aliquando dissedimus?
15   VII, 12|          perspicio secretum, non putas te negare, quia vidi. adrogantissime
16  VIII, 9 |       nemo desperet? dicturum me putas: 'non credo renuntiantibus,
17  VIII, 13|                      13] quantum putas interfuisse temporis, dum
18  VIII, 15|    facinus occidere. tu nunc hoc putas profundae artis esse secretum?
19    IX, 18|          si hunc odisti et adhuc putas tua interesse, ne vivat?
20    IX, 20|         ista, quae donata egenti putas, quanti illi constent. si
21     X, 5 |         tu, marite, persuasionem putas et vanum animi mei lugentis
22     X, 16|        umbram fecisti! quas nunc putas uxoris miserrimae esse cogitationes,
23     X, 18|          tuae succurrit, ideoque putas non venire illum, quia nec
24   XIV, 9 |      amari. si tamen necessariam putas emendationem, quam multa
25   XIV, 11|        facere illud in vitalibus putas? paulatim se necesse est
26   XVI, 7 |      otiosa res est. dicturum me putas: 'hoc expectat alligatus'?
27   XVI, 10|          condicio decipiat. quid putas esse, quod me dimisit solutum
28 XVIII, 8 |       bonum maritum; dicturum me putas, non credet? nesciet esse
29   XIX, 6 |          interroges. dicturum me putas: 'parce saeculo, parce marito,
30   XIX, 8 |      nunc me iactare constantiam putas, quod nihil in publico,
31   XIX, 8 |        mater odisset. frustra te putas extorquere accusatione posse,
32   XIX, 9 |            9] torquere me filium putas? invidiam facio populo:
33   XIX, 10|        filium torquere victurum. putas iuvenem vivere potuisse,
34   XIX, 14|      alioquin si hoc capto, quod putas, quousque taceo, in quod
35   XIX, 14|    tempus differo illam, quam me putas premere, vocem? ecce reatus,
36   XIX, 14|      dixerit: quod quaeris, quod putas. ~