Decl., Caput
1 I, 4 | ergo luminum virtus, sed homo ferrum missurus in casum,
2 I, 9 | non ille percussus est, homo quem caecus occidit? Te
3 II, 1 | quam fuit cum videret. homo omnium, quos umquam miseros
4 II, 10| cum paupertate conveniat. homo in honorem parentum excaecatus
5 II, 13| accusas caecum sed ostendis. homo expositus ad omnem occasionem,
6 II, 14| scire, iudices, quid fecerit homo senex, qui parricidam filium
7 II, 22| parricidio referre gladium, et homo, cuius paulo ante exquisiti
8 IV, 3 | adeundum, qui sic timebat? homo qui, quod certum habeo,
9 IV, 11| accidentia fragilesque casus ago? homo receptus in publicas gratulationes
10 IV, 12| denuntiationem adsignetis animum? homo sum, cuius corpus iratum
11 IV, 15| certissimae scientiae probationem: homo, qui de partu consulebatur,
12 V, 14| affectus est, quo duos amo, et homo, apud quem filius sola praevaluit
13 VII, 5 | falsae accusationis incerto! homo, qui me vidisse contendo,
14 VII, 6 | postulo. en ad quod confugiat homo, qui se sciat posse mentiri!
15 VII, 8 | non debeo posse mentiri, homo qui, cum filius meus occideretur,
16 VIII, 15| desperationis involvit, et homo cautissimae vanitatis captat
17 VIII, 17| alterius filii salute defendis? homo, in quo sola quaeritur causa
18 IX, 22| induit sibi. venit in harenam homo nec sceleratus nec infelix.
19 X, 15| sparsisset urna. advocatur homo, cuius ars est ire contra
20 X, 16| altius, sapientius, ut homo sine dolore; negat ullos
21 XI, 1 | poenae. plus meretur pati homo, qui, si ipsi creditis,
22 XI, 2 | quotiens nos odit inferior. homo, qui omnem adversus superiora
23 XI, 3 | timere vobiscum. igitur homo, qui nullum conscium meum,
24 XI, 5 | grande fecisset facinus homo, qui liberos non haberet. ~
25 XIII, 1 | plerosque mirari, quod homo tenuis et iam ante quam
26 XIII, 5 | in opere perdidi. paravit homo nefarius ante omnia tantum
27 XIII, 6 | interest, quis biberit! homo dedit; et homini dari potest.
28 XIV, 10| 10] Homo igitur, qui merito indignarer,
29 XIV, 10| perpetua tristitia? en homo ab omnibus gaudiis in contubernium
30 XV, 8 | succurrendum, iuvenis. cuius homo condicionis adamaveras!
31 XV, 9 | pauper, saltem non pudet? homo, cui non vacaret agere longa
32 XVI, 5 | despicio caecitatis obsequia, homo qui omnium calamitatium
33 XVI, 6 | nisi causae relinquendi. homo, qui ad tyrannum revertor,
34 XVI, 7 | expectationes. credidit mihi homo, cui res favorabilis contingit,
35 XVII, 12| Miramini, quod hoc fecerim homo, qui circa me fortunam,
36 XVIII, 4 | terribilis in publicum, et homo filii cruore perfusus non
|