Decl., Caput

 1    II, 2 |          fuit erga parentes semper affectus, quem nefas est optare de
 2    II, 2 |         ardentibus vices disposuit affectus. vixdum posito sene, cum
 3    II, 7 |         efficere noctium merita et affectus osculis blanditiisque quaesitos
 4    II, 8 |           8] Quanto alios praestat affectus diligere vitae, lucis auctorem!
 5    II, 8 |    parentis non alius mihi videtur affectus quam quo rerum natura, quo
 6    II, 14|     aliunde quam de damno pietatis affectus est. genus infirmissimae
 7    II, 14|        dicitis, miserorum parentum affectus? exheredaturus filium pater
 8     V, 3 |     similis aegro. sed apud patris affectus haec ipsa liberos dissimilitudo
 9     V, 6 | venerandisque primordiis descendit affectus? quid etiam <non> inter
10     V, 6 |       paverunt. hinc et ille venit affectus, quod ignotis cadaveribus
11     V, 7 |     quantus nomini nostro debeatur affectus, quanta veneratio? non est
12     V, 7 |           et inter tam venerabiles affectus hoc quoque dignum providentia
13     V, 8 |         vocabula sunt ista minoris affectus; propter haec aleretur amicus,
14     V, 11|     praelatus est tibi nescio quis affectus, possident caritatis tuae
15     V, 12|          in altero restituit alter affectus. securus sis: non intercidunt
16     V, 13|        accesserit, indignatur apud affectus patris non eam praevaluisse
17     V, 14|          vos] in alterutro fecero, affectus est, quo duos amo, et homo,
18     V, 14|          accedere; hic solus maior affectus est quam filios amare: filii
19     V, 21|         ille infelicissimi iuvenis affectus! nuntio enim te audiente
20    IX, 11|  expectabam, ut desiderio incensus affectus vix posset expleri, ut post
21    IX, 16|          aut mea potestate regitur affectus? an arbitrio formantis mores
22    IX, 16|         mihi mite pectus et mollis affectus ad omnem calamitatium conspectum
23    IX, 17|      penitus animo meo hic insedit affectus; amare misericordiam miser
24     X, 3 |       parentibus et facilior esset affectus. itaque ab huius osculis,
25     X, 6 |          et narro.' exitum paterni affectus quaeritis? filium videre
26     X, 12|          quicquid rationem vincit, affectus est. nihil est sceleratius
27    XI, 7 |        quod minus publicos capimus affectus, sive neglegentior est,
28    XI, 11|           quo pro liberis irascor, affectus in media ultione destituat.
29   XIV, 3 |          patiebar iam tunc haustus affectus. quod scortorum foribus
30   XIV, 6 |        odium naturales videa<n>tur affectus; veneficium sunt, cum iubentur.
31   XIV, 7 |        differo paulisper, iudices, affectus huius excusationem. dii
32    XV, 11|        nobis patientibus extorquet affectus, hoc saevissimum patimur,
33   XVI, 2 |            quis interroget, nullos affectus tantum nasci puto, et si
34   XVI, 3 |    caecitas nuntiata est, tuus hic affectus fuit, quod hoc credidit
35   XVI, 6 |         manus, fortior quam matris affectus. ~
36   XVI, 8 |          desperatio non est summus affectus, et quisquis orbitatem statim