Decl., Caput

 1     I, 2 |    filium scriberet, non est res quae inputetur. Istam magis
 2     I, 3 |  etiam extra suspicionem sit res sine usu. Innocentia facit,
 3    II, 19|  mulier, quod te non excitat res, qua domus tota turbatur?
 4    II, 19|  clamores, nec potest quieta res esse noctis auxilium. minore
 5     V, 19|    iniungis! impatientissima res est perdere filium, cui
 6    VI, 7 |      depositum est. narretur res saeculo nostro diversa et
 7    VI, 10|      convenit, quia haec una res est, cuius exemplum ad omnes
 8    VI, 13|   infantem, valetudo aegrum, res legatum, dux militem, nihilominus
 9    VI, 16|      otium et assidua quies, res, si non sint necessitate,
10    VI, 21|    consentiant, vincet tamen res ista mille linguas, ipsamque,
11   VII, 7 |       et homini non est nova res dolor corpus appliciti~
12   VII, 8 |  quam facilis, quam expedita res est torquere miserum! adfero
13   VII, 9 |   credentis! impatientissima res est posse, cum velis, desinere
14  VIII, 19|    occidi. numquam, iudices, res tam horribilis inauditaeque
15    IX, 6 |    patrem poterat, una tamen res faceret apud quosdam miserabilem,
16    IX, 16| restitui. paria tecum facio, res publica, quae propter me
17    IX, 22|                          22] Res dictu incredibilis: gladiator
18     X, 11|   hoc, si tantundem doleres. res indignior non est, quam
19   XII, 11|      nostri cibi vocantur et res publica nunc laesa. nec
20   XII, 13| quaeri soleant, an laesa sit res publica, an ab eo, qui arguitur,
21   XII, 13|     mihi quaerendum, quomodo res verbis adgravetur? adeo
22   XII, 19|   gratias industriae legati? res publica nostra locupletior
23   XII, 20|    frumentum est. non exigua res est: pro vita, pro sepultura,
24   XII, 20|     sua defenditur, et, quae res minime coargui potest, utitur
25   XIV, 9 | semper exasperaret; perpetua res est odisse sine causa. ducam
26   XVI, 7 | omnia secunda, amicus otiosa res est. dicturum me putas: '
27   XVI, 7 |      credidit mihi homo, cui res favorabilis contingit, si
28   XVI, 9 |       Miserere, mater, magna res agitur. amicum meum reliqui
29  XVII, 9 |   abdicare volui!' hoc tamen res ista debet efficere, ut
30  XVII, 16|     mori velle, nec quicquam res humanae inpatientius habent
31 XVIII, 6 | narrat, adsignat alii. rumor res sine teste, sine indice,
32 XVIII, 6 |     sine teste, sine indice, res ex incertis inprobissima,
33 XVIII, 12|        faciat te necesse est res ista pessimum patrem, et
34 XVIII, 14|      tristitiam. praepostera res est filium occidere, deinde
35 XVIII, 15|     occideris, non est media res, ut neutrum sciamus. ~Mater