Decl., Caput

 1     I, 17|     perdidit! Vivebat illi magna pietas, aderant, quodcumque iusserat,
 2    II, 2 |  periculo fuit, rerum natura[e], pietas! dum diu multumque attonitus
 3    II, 2 |       ignis (audiat licet invita pietas), patrem iuvenis elegit,
 4    II, 10|   oculorum, et tunc est infinita pietas, cum in illa debeas amare
 5    IV, 1 |        facinus, quod sibi pro me pietas patris, quod singularis
 6    IV, 21|        vincula necessitatis, mea pietas, mea laudetur integritas.
 7     V, 3 |           quid profuit individua pietas? erat etiam me nolente manifestum,
 8     V, 4 |          casibus (pro inconsulta pietas!) nihil neque illis reservavi,
 9     V, 4 |       aestus, quam longum tenuit pietas misera consilium, et, quod
10     V, 7 |     inquit, 'accipere.' discede, pietas, quiesce paulisper, infirmitas. ~
11     V, 7 |       totius merita vitae, et ut pietas, natura, sanguis accipiant
12     V, 11|         huic iubetur necessitati pietas vestra succurrere, et lex,
13     V, 12|        in omnes liberos eademque pietas, sed habet in aliquo plerumque
14     V, 12|        faciam; quid dicitis? ita pietas est abire, discedere, irasci
15     V, 12|     utrumque non possis? egregia pietas aequare liberos iustitia
16     V, 15|    eligebat? temptata est misera pietas, et placuit hoc quoque addi
17     V, 15|         utri tunc magis debuerit pietas nostra succurrere. est quidem,
18     V, 21|        ingrate, dimissus es! mea pietas istud, mea fecit electio.
19    VI, 2 |          invenit tamen ingeniosa pietas et utrique subvenit dispendio
20    VI, 20|  potuisti. non dicam tibi: habet pietas impetum suum, nec ullum
21    VI, 21|   successit. subit libens poenam pietas etiam sceleribus gravem. [
22    VI, 22|        inposuit: ubi virtus, ubi pietas? peristi, miser, et male
23   VII, 13|      nunc infelix ad nos, misera pietas, redi, quod fieri in ipsa
24  VIII, 4 |    lacerare, perspicere. en, cui pietas patris, cui credere sollicitudo
25  VIII, 8 |         facinus: iam parricidium pietas, caritas et impatientia
26  VIII, 13|         mandata sunt, et se scit pietas omnia fecisse pro vita.
27  VIII, 15|        ut occidas. non est tanta pietas servare filium, quantum
28  VIII, 22|      vitae, sed ignoscat natura, pietas: non est solacium matri
29     X, 12|           ut optares. aliquis, o pietas, sepultus et conditus, veteri<s>
30   XII, 10|        nemo tam coniunctus, quem pietas abstineret. nostros comedimus,
31    XV, 8 |          timere, mortales, nulla pietas horreat nefandae cupiditatis
32  XVII, 12|          quid ais, rerum natura, pietas? ita <non> iustiores causas
33  XVII, 17| tenuistis, adfectus, indignatio, pietas, reverentia, dolor. ego
34   XIX, 4 |       quod inputem tibi, natura, pietas: rem difficillimam feci,
35   XIX, 16|     explicui[t] te, sollicitudo, pietas. non scribo tabulas, testamento