Decl., Caput

 1     I, 2 |          quod invisum fuisse filium patri iactat, crimen novercae
 2     I, 2 |       vacuos penates videretur, cum patri filium caecum hoc esse crederet
 3     I, 2 |        senex, quemadmodum hic miser patri suo in eadem domo esset,
 4     I, 8 |        secundum illum, quem minabar patri, <gladium> tamdiu innocens
 5    II, 3 |        faciem vultusque consumpsit; patri praestitit caecitatem, qui
 6    II, 3 |              deprehensura nuntiavit patri, tamquam parricidium pararetur.
 7    IV, 7 |           se mori debere persuadeat patri filius, propter quem se
 8     V, 8 |          gratia non potest nec malo patri. arrogans, impotens sum?
 9     V, 10|           solus habet, quod imputet patri, qui queritur et pascit. ~
10     V, 13|             hunc potius recepissem. patri, cui utrumque pirata reddere
11     V, 18|     tantundem est piratis, plus est patri. velis tamen nolis, infelix
12     V, 21|          quod ille decessit? irasci patri tunc fortasse fas esset,
13     V, 21|           quid sit invidiam facere, patri; melior erat tua causa,
14    VI, 1 |         nuntiarunt, et aliud agenti patri subito ad litus orbitas
15    VI, 21|            est. lucem libertatemque patri filius reddidit, et, quod
16  VIII, 4 |        languore, cuius remedium, si patri creditis, alius invenit. ~
17    IX    |        piratas incidisset, scripsit patri de redemptione. illo morante
18    IX, 1 |            manus filium displiceret patri meo misericordia. illas
19    IX, 4 | dissimulaverim magnas fuisse causas patri, cur hoc mihi imperaret,
20    IX, 4 |     litteras de redemptione scripsi patri, testor deos, soli. quid
21    IX, 10|          obiciatur. redemptoris mei patri in pretium meum orbo, egenti
22    IX, 10|            sustinent. tanti constat patri captivitas mea, cum tam
23    IX, 20|        libertatem, denique quicquid patri debeo, non ignarus, ut primo
24    IX, 23|         haec de te dicerentur. huic patri invidiosa quaedam, opinor,
25    IX, 23|          relictum est, en polliceor patri tuo vicarias manus. quid
26     X, 13|      deberet optare, ut hoc posses. patri tantum tuo, patri—ignosce
27     X, 13|           posses. patri tantum tuo, patri—ignosce deceptae ˜ confessa
28     X, 14|           quod illum non poteram et patri ostendere. ~Confitebor,
29     X, 14|             imprecer sceleratissimo patri? umbram probare voluit!' ~
30     X, 19|              nihil ipse crudeliter; patri, scio, paruisti, sed et
31  XVII, 2 | lassitudinem vel patientiam sperat: patri, qui abdicare non potuit,
32  XVII, 5 |          non est aliud relictum, si patri par<a>vi. ~
33 XVIII, 11|           pro inaudita feritas! ita patri non sufficit non credere
34   XIX, 6 |        saeculo, parce marito, parce patri'? tu vero parce illi, qui
35   XIX, 13|  contumaciam, in iuvene patientiam? patri torquenti non potest aliter