Decl., Caput

 1   VII    |      torqueri ne liceat. Pauper et dives inimici. pauperi erat filius.
 2   VII    |            divite eum interemptum. dives contradicit ex lege. ~
 3   VII, 1 |      torquerer exegeram, ex quo me dives non putat aliud in quaestione
 4   VII, 3 |          diligentia separandi, cum dives medio noctis horrore stricto
 5   VII, 5 |           propter quod filium meum dives coram me non timuit occidere.
 6   VII, 5 |        fidem, mendacio meo causas, dives, adsignas? ignoro percussorem,
 7   VII, 8 |       intelligam petere me, quo[d] dives possit evadere, et paene
 8   VII, 8 |      iudices, cur renuat tantopere dives quaestionem, post quam supersunt
 9   VII, 9 |                        9] felices, dives, quos tortor interrogat,
10   VII, 9 |         vidisse solum! sine dubio, dives, multa te poterant argumenta
11   VII, 9 | credibilior in caede pauperis quam dives inimicus, aut de quo facilius
12   VII, 9 |            et ex hoc, quod recusat dives quaestionem, partem probationis
13   VII, 10|         Temptat, iudices, efficere dives, ut incredibile videatur,
14   VII, 10|       convenit, iudices, quod ipse dives hoc fecit et quod ego vidi.
15   VII, 11|         aliena tormenta. quid ais, dives? orbitatem meam in tale
16   VII, 12|          modo coram me filium meum dives occidit fiducia tui. concurrite,
17   VII, 13|     quaestione mentiri! sine dubio dives hoc captavit recusando quaestionem,
18    IX, 8 |    condicionem fuisse captivi? 'si dives essem,' inquit, 'pecuniam
19    XI    |      DECLAMATIO MAIOR XI~Pauper et dives inimici. utrique terni liberi.
20    XI    |           Bellum incidit civitati. dives dux creatus profectus est
21    XI    |     liberos eius occidit. reversus dives est victor a bello, petit
22    XI    |       pater se offert. contradicit dives. erant enim leges, ut proditor
23   XII, 17|           famem sentiunt. iam nemo dives est. auras captamus et rore
24  XIII    |          dati sit actio. Pauper et dives in agro vicini erant iunctis
25  XIII    |          iunctis hortulis. habebat dives in horto flores, pauper
26  XIII    |           pauper apes. questus est dives flores suos decerpi ab apibus
27  XIII    |          omnes perierunt. reus est dives damni iniuria dati. ~
28  XIII, 1 |          est, quod abstulerit mihi dives, minus est, quod reliquit.
29  XIII, 2 |          quod non fuit digna, quam dives concupisceret. in hoc ego
30  XIII, 4 |       clausum est? invidit pauperi dives! cum evocasset me subito
31  XIII, 4 |            in quo non mihi vicinus dives esset. ~Nec tamen licuit
32  XIII, 11|          tibi opum tuarum fiducia, dives; si mihi vivere non expedit,
33  XIII, 12|       debet leve esse damnum, quod dives ferre non possit. 'decerpebant,'
34  XIII, 19|        quod utaris patrocinio tuo, dives: paucorum damno foliorum
35    XV, 6 |          iuvenis, quis senex, quis dives, quis pauper alius? in te