Decl., Caput

 1     I, 6 |               ac timidus non concipit nefas, ad quod ducibus oculis
 2     I, 10|              pepercit? Maximum omnium nefas fortiter fecit, minori sceleri
 3     I, 10|            tantum, ut videretur illud nefas illa fecisse. Callide satis,
 4     I, 11|             feriret, si iam perfectum nefas intellegebat, auferret indicium.
 5    II, 1 |               summum in rebus humanis nefas, ne vel in alio crederetur.
 6    II, 2 |        parentes semper affectus, quem nefas est optare de liberis. cum
 7    II, 10|                                   10] Nefas est, iudices, hunc iuvenem
 8    II, 23|        ambitus, vestra miseratio! sed nefas est, ut reatus iste sentiat
 9     V, 11|            hoc crimen, agnoscamus hoc nefas: impudentissime generis
10     V, 13|            consumpta est. vides, quam nefas sit alterum ex vobis mihi
11    VI, 6 |             pater. supremum tamen et (nefas!) in aeternum me iam catenatis
12    VI, 9 |          quamquam hoc nomen profanari nefas est:
13  VIII, 6 |     patientiam. illis succurrit, quas nefas est abire, discedere, quas
14  VIII, 9 |              ais? tu illum, quem nunc nefas est castigare, reprehendere,
15  VIII, 17|              alius aeger. cur maximum nefas alterius filii salute defendis?
16    XI, 6 | calumniantibus debetis irasci, quorum nefas non potest nisi per iudicum
17    XI, 9 |          optem? vides quantum feceris nefas: idem pro liberis meis offerre
18   XII, 8 |            superosne, quos per tantum nefas fugavimus, an inferos, quos
19   XII, 8 |             differo. adeo, ubi tantum nefas narrandum est, etiam exigua
20   XII, 10|         tantum necessitatis causa per nefas pastus, qui, quod comederit
21   XII, 11|             prorumpite, dum commissum nefas devoto capite expiamus et
22   XII, 12|               proprie hoc legis verbo nefas istius signari non posse.
23   XII, 12|              populus quoque inpunitum nefas sine lapidibus praeteribit.
24   XII, 24|                                 24] o nefas, in quo me scelere commeatus
25   XII, 24|             distulimus, cur ad tantum nefas accessimus? in hac lance
26   XII, 26|         commissa sunt, et inexpiabile nefas uno ore civitas fecit. poenis
27    XV, 4 |    severitatis aures, quodnam saeculo nefas nuntiaret hic gemitus, quae
28  XVII, 7 |             miseri. non perveniunt ad nefas istud nec necessitates,
29 XVIII, 4 |                pater dicit: 'occidi.' nefas est utrumque putetis innocentem.
30 XVIII, 9 |            nocentissime senex, ad hoc nefas caritate, sed amentia, sed
31 XVIII, 11|             ut torqueas. at tu -- pro nefas! -- verberibus, ignibus
32 XVIII, 15|             verba media, suspensa? si nefas prodigiosis simile fabulis