Decl., Caput

 1     I, 14|        quiescat anima, ubi statim mors sit. <t>ibi [de spiritu
 2    II, 17|      caeco, ut in uno statim ictu mors tota peragatur? incertum
 3    II, 18|           tam gravis quies, ut te mors tam vicina non excitet?
 4    II, 18|            quod necesse est nulla mors inquietior sit, quam quae
 5    II, 18|          dormiens occiditur, ipsa mors excitat. sane non habuerit
 6    IV, 4 |      superest nisi parricidium. o mors laudanda fortibus, expetenda
 7    IV, 8 |          miretur. ei tantum debet mors negari, de quo non sufficit
 8    IV, 18|     scilicet hac sola ratione, ut mors inter facinus hominemque
 9    IV, 19|        quousque timebitur animus? mors mihi praestare potest, ne
10    IV, 19|            ne parricidium faciam, mors, ut videar nec fuisse facturus.
11    VI, 9 |    crudelissimo Siciliae tyranno: mors sit extremum. ~quod quidem
12    VI, 22|          quae debebat sola, senem mors redemisset, et, cum exanime
13    VI, 23|                               23] mors ipsa filii tui naufragium
14  VIII, 21|    periturus, quem non potuit nec mors fratris occidere. ~'Quid
15    IX, 9 |       debebar illi fortunae, quem mors sibi destinaverat, emissus
16    IX, 22|        admirabilis, tamen alterna mors est. una fingitur coniunx,
17     X, 7 |          tunc primum miser filius mors et umbra fit. ite nunc et
18     X, 12|         putares. maximam perdidit mors acerbitatem, si possis videre
19     X, 15|         tumulum miserrimi iuvenis mors certior: 'nunc,' opinor,
20     X, 18|         cadaver, [necesse est, ut mors horrida fiat aliena] sed
21   XII, 13|        conditus dominus, si cuius mors famem evasit, quem rimantes
22   XII, 14|       quibus contigit innocentia! mors certe finis est, nec saevitia
23   XII, 14|    utcumque compositis puto. adeo mors placet: iam etiam cibis
24   XII, 15| proeliorum strages, denique omnis mors facilis! fames aspera vitalia
25   XII, 16|     interim dies, et plenis velis mors venit. festina, merita tua
26   XII, 19| intolerabilis et misera accersita mors videbatur. non agimus gratias
27  XIII, 6 |      usque ad sedem suam distulit mors lentior, sicut aegrae solent
28  XIII, 6 |           nexas et mutuo amplexas mors sola divisit. quis figurare
29  XVII, 4 |          bonae conscientiae lenta mors, nec praecipiti per suprema
30  XVII, 20|   discriminis pondus attulimus. o mors semper imperata miseris,
31   XIX, 9 |          homine, cui de unico suo mors sola non sufficit. iuvenem,
32   XIX, 11|     reduxit orbitas, iram nostram mors severa conposuit. quin immo