Decl., Caput

 1     I, 5 |       manus revertentis. o quam bene, quicquid volunt, imitantur
 2     I, 17| spoliorum facilis occasio? Quam bene ista omnia paterni oculi
 3    II, 8 |        ex ignibus rapi, pro quo bene consumuntur oculi? non invenio,
 4    II, 13|    putarem, si confessus esset. bene quod nescit iuvenis, quemadmodum
 5    IV, 2 |      expugnare fatum, ideo mihi bene credi putetis et vitam.
 6    IV, 20|         odisse quem timeas. cum bene in osculis meis amplexibusque
 7    IV, 21|     contradiceret pater, et, si bene novi malignas interpretationes,
 8     V, 7 |       genus natura permitteret, bene pro deficientibus aliquid
 9    VI, 17|         tuum quidem adfectum si bene novi, nulla magis causa
10   VII, 5 |    probat. ~'Mentiris,' inquit. bene quod et tu fateris non esse
11   VII, 12|       potes mihi fateri! sed si bene gaudii tui perspicio secretum,
12    IX, 12|       est] et, si pietatem tuam bene novi, plus quam velles,
13    IX, 22|         interim specioso titulo bene vita pensatur. illud honesto
14    IX, 23|      quaedam, opinor, et, quae [bene] filii morte pensetur, criminosa
15     X, 5 |    funebri nigra facies nec vix bene cinere composito umbrae
16     X, 15|       vinciamus saxa ferro. iam bene habet, expiravit aliquando,
17    XI, 5 |    gemitus, unde sumo solacium? bene, bene admones, dolor: illos,
18    XI, 5 |       unde sumo solacium? bene, bene admones, dolor: illos, illos,
19    XI, 6 |   inquit, 'fuit te prodidisse.' bene admones. hunc primum calumniae
20    XI, 11|   potius ipse morereris. sed si bene novi capax omnium malorum
21   XII, 17|     temporum mutabantur animi! 'bene est, serenus sol occidit,
22   XII, 18|       legatus noster tum maxime bene navigabat. nos in hac fortuna,
23   XII, 19|          miror hercules, si tam bene negotium gesseras, quomodo
24   XII, 21|         si minus, certe dabitur bene mori. liceat et manum conserere,
25  XIII, 15|            quod perierint de me bene meritae. quin ipsum leti
26    XV, 1 |   coactae sanitatis expelleret. bene, quod et terribilis et minax
27    XV, 1 |      videtur explicitus, et, si bene prioris ardoris inpatientiam
28   XVI, 7 |         est id tantum hominibus bene credere, quod expedit, et
29  XVII, 2 |        aliud esse quam miserum. bene, quod rursus vocavit in
30  XVII, 19|  iudices meos redire non ausum. bene quod sic effudi, tamquam
31 XVIII, 2 |        cum maxime putat, et, si bene artes et profundae mentis
32 XVIII, 11|       corporibus incipiunt, nec bene de cuiusquam moribus illam