Decl., Caput

 1     I, 2 |      secretum non filius accepit a patre, sed caecitas. Quo loco
 2     I, 6 |         necesse est, quae huic cum patre odia fuerint, quam violenta
 3     I, 9 |           dum illos quos accepit a patre, servulos fallit, ecce cubiculum
 4     I, 11|    cruentabat et ubique aliquid de patre misero relinquebat. Quid
 5    II, 4 |            non hoc primum exegit a patre, ut quaereret, quis parasset
 6    II, 10|          excaecatus patrimonio sub patre melius utetur. ~
 7    II, 11|        credit hanc omnia loqui cum patre, omnium blanditiarum primum
 8    II, 14|             inquit, 'exheredatus a patre est.' poteram, iudices,
 9    II, 23|       novamque faciem: vadit rapto patre iuvenis per ardentes crescentesque
10     V, 3 |             minus speravit ille de patre, qui languere coepit. ~
11     V, 15|             ut possent liberos cum patre partiri, paterentur eum
12    VI, 21|          legimus, qui vicarias pro patre non quidem piratis aut mari
13   VII, 11|   disponere: filium occidere coram patre secretum est. ~Miseremini,
14  VIII    |           inspexisset. permittente patre execuit infantem et vitalia
15    IX, 1 |         praestare non potui invito patre. ~
16    IX, 2 |     facultatibus divitis, quod sub patre sane tenaci filio familiae
17    IX, 2 |            quicquid umquam petii a patre, exoravi? sed neque haec
18    IX, 3 |           nihil horum fecit invito patre. quantum intellegere potui,
19    IX, 15|        absoluta essent ipso iudice patre. longum iam istius criminis
20    IX, 20|   praestitisset, quod ego tantum a patre speravi? intrare maria,
21     X, 2 |       sensus. quid enim inhumanius patre, quid inveniri truculentius
22    XI, 1 |       potius querar hoc de quoquam patre fieri, nec intellegit, quantum
23  XVII    |          medicamentum. accusatur a patre parricidii. ~
24  XVII, 1 |      oderitis, substituit pro malo patre miserum.
25  XVII, 8 |   misericordiam, favorem; filius a patre delatus numquam poterit
26  XVII, 10|        timeo casus, non subita pro patre, non maligna fata. fidem
27  XVII, 17|          patrem mori possum, coram patre non possum. adice nunc,
28 XVIII, 7 |           palam, abstinebunt coram patre complexibus, omnis familiaritas
29   XIX, 2 |          populo, quod loquatur, de patre, quod taceat, nec contenta
30   XIX, 4 |             cum domi torqueretur a patre, non invocare matrem! non
31   XIX, 7 | verecundius in marito, sanctius in patre!