Decl., Caput

 1     V, 15|           cruciatus compares, quem dolorem, cum penitus visceribus
 2     V, 17|          impatientiam, desiderium, dolorem. hominis, qui apud piratas
 3     V, 20|        strictisque vitalibus circa dolorem suum membra riguerunt. exclamavi,
 4    VI, 2 |     clademque non sentit. comparet dolorem: quanto minore causa excaecata
 5    VI, 16|    voluptates obruere possunt unum dolorem. nam lucis desiderium, si
 6   VII, 1 |     detulisse videor nimium fortem dolorem, et <ad impatientiam> tristissimae
 7   VII, 1 |       cruciatus divitem pati, quem dolorem, quod hoc mihi negat? Quam
 8   VII, 5 |            et inter tormenta fugio dolorem. si mentientis est velle
 9   VII, 8 |          enim, hortatur nos contra dolorem primae robur aetatis, solidum
10  VIII, 1 |       evasit, et plerisque maximum dolorem prima fronte tractantibus
11  VIII, 6 |     legesque, quod miserrimi sexus dolorem his clusistis angustiis.
12  VIII, 16|         macies, quod ad interiorem dolorem superposita consentiunt.
13     X, 10|       fortior sexus, sic et contra dolorem quam imbecillis animus magis
14    XI, 4 |     fortissimi exercitus conpescui dolorem, dum omnibus promitto liberos
15    XI, 8 |       levat omnes cruciatus, omnem dolorem praeparata mentem conposuisse
16    XI, 8 |          ullum nisi ab impatientia dolorem, et, ut aliquid crudele,
17    XI, 8 |        enim habet impatientiam aut dolorem, quod possis aspicere quasi
18   XII, 3 |           passus sum? non communem dolorem accusator habeo cum iudice?
19   XIV, 1 |            quod remedii mei patior dolorem, — fidem iustitiae, fidem
20   XIV, 4 |      possit etiam recusantis animi dolorem conpescere, diris utique
21   XIV, 5 |        amplexus, quae pro laetitia dolorem, pro blanditiis gaudiisque
22   XIV, 6 |          velocitate grassantur, et dolorem inter exitum vitamque non
23   XIV, 12|        putatis esse tormenta, quem dolorem, cum mens vetatur oculos
24   XVI, 11|        plus patiatur? iam satiavit dolorem mater, egessit aestus, edit
25  XVII, 1 |            mentis aestus et eundem dolorem, dum me ab utroque animi
26  XVII, 8 |    abdicatione non egesseris totum dolorem, multa tibi de criminibus
27 XVIII, 1 |         vel patientiam nostram vel dolorem, matri tamen, <in> cuius
28 XVIII, 5 |        tamen facere vultis miserum dolorem, si non habet aliam sexus
29 XVIII, 5 |             orbitatis tristissimae dolorem, et in parricidio malae
30   XIX, 8 | in<ter>pretationibus praestes tuum dolorem? diceris ideo me interrogare,
31   XIX, 9 |       prohibeant, ut noveris illum dolorem, quo potest torquere filium