Decl., Caput

 1    II, 10|   facinus.' hoc si credibile, si verum est, debet videri, mulier
 2    IV, 12|          nocens, si mathematicus verum dixit, tamquam miser, si
 3    IV, 13|     mathematicum probavi dixisse verum, ille cre<di>dit esse dicturum. ~
 4    IV, 14|          superest, ut ostendamus verum dixisse de futuris, quem
 5    IV, 16|       pariter igne pressisse. si verum est post vetusta saecula
 6     V, 21|   necesse est in hac <im>pietate verum. evasisse te putas? ingrate,
 7    VI, 19|                              19] Verum haec etiamsi in aequo ponerentur,
 8    VI, 21|                              21] verum fatendum est: si desertam
 9    VI, 21|          excusata debent videri, verum pulchra atque magnifica,
10   VII, 2 |       est hoc me non probare, si verum est. quod ad me quidem,
11   VII, 5 |          quid facere debeat, qui verum dicit et non probat. ~'Mentiris,'
12   VII, 6 |      volo; nihil est tanti, nisi verum. videlicet inter ignes ac
13   VII, 6 |         tunc, cum vix prodest et verum fateri, et nemo non contra
14   VII, 7 |    homini opus est patientia, ut verum dicat. ~'Sed,' inquit, '
15   VII, 8 |   torqueri, diu non creditur nec verum dicenti. nec est, iudices,
16  VIII, 3 |        est de duobus non dixisse verum, quos de altero constat
17  VIII, 13|            Sed fingamus hoc esse verum, quod desperaverunt medici;
18  VIII, 13|         fecisse pro vita. igitur verum dixerim: illos mori credimus,
19    IX, 2 |           si inpetro, intellegam verum esse, quod quidam opinantur,
20    IX, 3 |                               3] Verum enim, si placet, fortunae
21    IX, 23|         suae residuum considero, verum fatendum est, pudet me pretii
22     X, 1 |      tantum viderique contentus, verum, si quid desiderio creditis
23     X, 9 |         habuisse miserorum. quam verum est quicquid exclamat calamitas,
24     X, 14|          quod . . . interpreter? verum est utique quod semper est.
25    XI, 11|      patrem videntur occisi ~Sed verum, iudices, fatendum est:
26  XIII, 2 |     casae circumiecta possessio. verum mihi vel hoc fuit gratissima,
27  XVII, 7 |            Ut sciatis,' inquit, 'verum esse quod obicio, et abdicare
28  XVII, 12|        obicere iam non negaturo. verum tibi de impatientia mea
29 XVIII, 7 | tormentis quaerendum putasti, an verum diceret. ~Sane sit aliqua
30   XIX, 10|          a singulis, ut negaret. verum, mulier, adfectibus tuis