Decl., Caput
1 I, 3 | recto gradu, sicut ducere oculi solent, ad lectulum accessisse
2 I, 5 | quicquid volunt, imitantur oculi! Stupeo, si qua est fides.
3 I, 6 | blandiri? Odium omne adiuvant oculi, et hunc in pectoribus humanis
4 I, 6 | poscentis: amor, cui renuntiant oculi. Caecus infelix patrem occidit?
5 I, 15| ideo praestatur, ut minus oculi desiderentur. ~
6 I, 17| iusserat, de facie patris oculi; non inludere infelicibus
7 I, 17| bene ista omnia paterni oculi custodiebant! Quam facile
8 I, 17| perdidit, nec dolentem adiuvant oculi. Incipit apud te gladius
9 II, 8 | pro quo bene consumuntur oculi? non invenio, iudices, quemadmodum
10 II, 10| hereditatem vel innocenti? oculi sunt, oculi, per quos paupertatem
11 II, 10| vel innocenti? oculi sunt, oculi, per quos paupertatem ferre
12 II, 10| paupertatem ferre non possumus, oculi tota nostra luxuria. hi
13 II, 16| multa pariter sciretis, oculi. per fidem, iudices, ab
14 II, 17| cuius impetum non regitis, oculi, nec possis custodire destinatum
15 II, 21| sollicitudine sua non renuntiant oculi, et, cum clusus animus non
16 II, 22| ut caecitatem imitentur oculi. gladium cruentatum reponendi
17 II, 23| flagrantem sua membra faciem, et oculi quaerentibus matrem manibus
18 IV, 8 | cum corpore, quod oderunt oculi sui, cum quo cotidie properans
19 IV, 20| non sentio, non intuentur oculi. tunc omnia incipio scire,
20 VI, 7 | vector imponor, et qua visum oculi dederunt, ad piratas e puppe
21 VII, 10| vindicabitis me, patris oculi.' vis mirer, quod me nolueris
22 VII, 10| vulneribus illis non fruentur oculi, sed plus est, ut singultibus
23 VIII, 5 | matris animamus, dum labentes oculi ad nostras exclamationes
24 VIII, 12| occursus, stupent civitatis oculi, parentum tamen agnitio
25 X, 13| filium pervigiles meruistis, oculi. sed primum, dum metuo,
26 X, 14| circuibant totum corpus oculi, non inveniebam, quid ignis
27 XI, 11| sed si quis est pudor, oculi, differte lacrimas, abite,
28 XIV, 5 | ignorare, quibus vinciantur oculi, quae per incommoda desideria
29 XVI, 11| impetum; iam non desiderant oculi, cum cadunt. adice, quod
30 XVII, 18| inpatientia tua fruantur oculi. tibi inputes, quod me retorsisti,
|