Decl., Caput

 1    II, 5 |      patrimonio suo deliberaturus interim captaverit, ut videretur
 2    IV, 7 |       necessitate parendi, et aut interim nobis magna venit contra
 3    IV, 13| deprehendi. dum utrumque colligo, interim apud gravitatem vestram
 4     V, 12|        saeva crudescat immanitas. interim multa possunt afferre casus:
 5     V, 13|        sed, dum fueritis reversi, interim nihil aliud estis quam fratres,
 6    VI, 3 |     dicentibus tempora, putrescit interim corpus, nec tutum in sicco
 7    VI, 7 |      filium non redemi. ~At illum interim cotidie situs carceris strangulat,
 8    VI, 22|         excusate non redimere. me interim, ut coeperat, tabes lenta
 9   VII, 5 |            te accuso scilicet, ut interim nescio quis ille fugiat,
10   VII, 11|          vultis fugientem sequar? interim deficientem quis excipiet,
11    IX, 2 |          hilariorem animum capto, interim volui superesse, cui ignosceret.
12    IX, 5 |          filio pater?), nisi quod interim amicus antecessit. illum
13    IX, 22|       praestitisse mortem; namque interim specioso titulo bene vita
14   XII, 2 |        irasci non possum. at iste interim stat, ut videtis, longa
15   XII, 3 |   civitati legatus es factus, nos interim cibos ex malis invenimus,
16   XII, 6 |       legatus diem expectat. ~Nos interim coacta primo ex agris pecora
17   XII, 9 |      morsibus consumpsimus. subit interim horror ex facto et taedium
18   XII, 13|        herede sarcinae. invenitur interim clusa domo conditus dominus,
19   XII, 16|         ancoras alligas? non stat interim dies, et plenis velis mors
20   XII, 17|             haec dicimus, at illa interim transvolat. fletus inde
21   XII, 18|                        18] pendet interim fames, et illud, quod iam
22   XII, 21|         populus effundet. vastabo interim fines, hoc est, per aliena
23   XII, 21|           in longius obsidio eat, interim certe hostium potius cadaveribus
24  XIII, 3 |        <a>ditu animalia, reclusas interim scrutari apium domos, ne
25  XIII, 5 |           mortem, et quanto plura interim corrupit quam quae apes
26  XIII, 11|           est tamen et pauperibus interim dolor, et, ut facilius nobis
27   XIV, 9 |     semper accendit. adiuvabit te interim libertas ipsa, qua fruar,
28   XVI, 5 |       nondum amici merita refero; interim contendo tunc esse tantum
29   XVI, 7 |           relinqueretur. ~Differo interim causam amicitiae; agere