Decl., Caput

 1   XII, 3 |     negotiatione tua actum est: frumentum habeo, populum non habeo.
 2   XII, 4 |         est. audi itaque, audi, frumentum istud, quod lucri fecisti,
 3   XII, 5 |  temporis dederat, potuit nobis frumentum bis adferre. ut primum tanti
 4   XII, 6 | pecuniam sine numero infudimus, frumentum sine modo mandavimus; quantum
 5   XII, 6 |      est: 'nihil agis adferendo frumentum, si post illum diem veneris.'
 6   XII, 7 |         mali tulimus. ~Tu supra frumentum publicum stertis et omnes
 7   XII, 8 |   ultima est, omnis abierat, et frumentum totiens sibi frustra promissum
 8   XII, 10|   narravi vobis lucrum vestrum: frumentum duplo vendidimus, et callidissimus
 9   XII, 10|        ad ultimum diem, adtulit frumentum. gratulemur, quod iam nulla
10   XII, 15|   itaque caritas annonae, rarum frumentum, caedes ac direptio pecorum
11   XII, 16|   conditur, tu tamen persevera: frumentum vehis.' nihil horum necesse
12   XII, 17|         si scire licuisset, ubi frumentum vendidisses; ipsi petissemus.
13   XII, 18|    innocentiam publicam vendis. frumentum non naufragio perdidimus,
14   XII, 18|      fluctus exhausisset. perit frumentum, quia classis venit in portum.
15   XII, 19|         congerere parati sumus. frumentum pecunia remetimur, libertatem
16   XII, 20|         accipe, et illa pecunia frumentum licet vicinis adferas. si
17   XII, 20|   vendemus; liceat servire, ubi frumentum est. non exigua res est:
18   XII, 20|      maris casus, confiteor, ne frumentum salva classe perderemus,
19   XII, 20|     minitare. potius quam totum frumentum utique populo pereat, partire
20   XII, 21|       bellum me alet. citius ad frumentum perveniemus, quam tu cum
21   XII, 21|        fidem, si rapere alienum frumentum et possunt et volunt, quid
22   XII, 22|     cogi posses, tu, ut auferri frumentum posset, effecisti. tantum
23   XII, 22|      esurientium. quid te duplo frumentum iactas vendidisse? potuerunt
24   XII, 23|     tempestatem, quid amisisti? frumentum certe totum venit in portum,
25   XII, 23|     portu naufragium fecimus et frumentum ad ancoras perdidimus. ~'
26   XII, 23|       famem cruditate pensemus! frumentum attulisti? quid, quod medicina
27   XII, 23|       venit? quid, quod iam ego frumentum non desidero? naufrago tabulam
28   XII, 23|       aliud effecisti adferendo frumentum, quam ut nos, quod adhuc
29   XII, 25|      cogitatio. veniit fortasse frumentum lucro, redemptum est patrocinio.