Decl., Caput

 1     I, 7 |         opinor, secum deliberat, sufficit: sibi: cum homine expeditissimo
 2     I, 9 |   cogaris dicere nihil sensisse! Sufficit, vicimus, innocentes sumus!
 3    II, 6 |   inventus est, quod innocentiae sufficit, non a scelere rediens,
 4    II, 11|     paravit.' cur, per fidem, si sufficit ferro, facinus adgreditur,
 5    II, 19|   simulare rem, cuius imitationi sufficit clusisse lumina, laxasse
 6    II, 23|          globos et ruentia tecta sufficit? illud est, cui vix habere
 7    IV, 8 |          mors negari, de quo non sufficit hoc poenae genus, ut ipse
 8    IV, 11|       magno animo velim. ita non sufficit ad maturandos exitus quod
 9     V, 21|          redimere non debui, non sufficit haec tibi de me poena, quod
10   VII, 4 |          numquam nocuit exemplo. sufficit libertatis reverentiae quod
11   VII, 6 |          inter ignes ac flagella sufficit mihi, si dixero: 'hic est
12  VIII, 14|          nostrae quidem querelae sufficit non convenisse medicis,
13  VIII, 17|       potest praestare rationis, sufficit, quod, aliquando iam facta
14  VIII, 18| explicare, si esset unici pater. sufficit ergo comparare, decernere?
15    IX, 23|      operis duobus egentibus non sufficit. miserum me! si exsolvere
16  XIII, 10|          succurrite exemplo; non sufficit his partibus unus rusticus
17   XIV, 5 |          cura conlata sit, <non> sufficit tamen, ut de sui caritate
18    XV, 6 |     caritatem. ita vel hoc solum sufficit excusationi, quod illa contra
19    XV, 14|          accusaveris innocentem; sufficit ultioni vidisse pallentem,
20  XVII, 16|          hunc si retinere velis, sufficit, ut moreris, et rationem
21  XVII, 18|           ad nullius rei conatum sufficit mori alterius animo et suo
22 XVIII, 7 |       quid opus est ministeriis? sufficit animus duorum, explicat
23 XVIII, 11|  inaudita feritas! ita patri non sufficit non credere incestum, quod
24   XIX, 2 |        conscientiam matris, quae sufficit interrogare! maior me inpatientia,
25   XIX, 6 |     time[o]. ad quaedam facinora sufficit claudere oculos, vultus
26   XIX, 9 |          unico suo mors sola non sufficit. iuvenem, in cuius animo
27   XIX, 13|      malit quam confiteri. ~Quod sufficit igitur, interrogantibus
28   XIX, 14|    contenta conscientia tua? non sufficit, quod non habuit ille, quod