Decl., Caput
1 IV, 2 | facere sibi videtur, non remedium meum, sed suum spectat adfectum.
2 IV, 10| faciamus potius de fine remedium, de necessitate solacium;
3 V, 17| apud piratas languet, unum remedium putes, ut redimatur, sed
4 VI, 19| inemendabilis cecidit; non remedium accipere, non vicarium potest.
5 VIII, 4 | desperaverunt de languore, cuius remedium, si patri creditis, alius
6 VIII, 4 | debuerit: dixit se scire remedium, quod nesciebat! ~Vultis
7 VIII, 10| desperationes vocari, quotiens remedium medicina non invenit, et
8 VIII, 14| non interest, an supersit remedium, quod temptare non debeas,
9 VIII, 15| vitalia, pectus effringere, remedium fortassis inveniam.' iam
10 VIII, 16| languorem, non invenit nec remedium. ~
11 VIII, 19| gemituque concutias, ne remedium pereat alienum.' ~Passus
12 XII, 15| sensu pereunt et facile remedium accipiunt, cum reparari
13 XII, 15| adhuc tamen unum videbatur remedium non expectare mortis diem
14 XIII, 19| plurimarum incursus valetudinum remedium est praesentissima medicina —
15 XIV, 5 | nemo scit tantum remedium. ~Temptat, iudices, mulier
16 XIV, 8 | inquit, 'dedi.' hoc si remedium est, detur scienti; prima
17 XIV, 9 | diligis? amatori summum remedium est amari. si tamen necessariam
18 XIV, 12| impotentiae omnia licent, hoc erit remedium, ut amare rursus incipiam.~
19 XV, 1 | alioquin, si profecisset remedium, et, a pristino furore iam
20 XV, 3 | amore conqueritur, incidit remedium, quo iam dicebatur alius
21 XV, 5 | potestate bibentis est an sit remedium. ~Sentit, iudices, iuvenis
22 XV, 7 | quantum, dii deaeque, remedium condicione bibentis valuit!
23 XV, 8 | debeatis stupere, mirari: remedium amoris mulier invenit. desinite
24 XV, 8 | facinus est, quod maximum remedium gratiam sui vocabulo perdit
25 XV, 9 | eludis adfectum? datum est remedium dolori, qui saepe egit in
26 XV, 12| subsisteres. quale tibi remedium debuerit adhiberi, vel ex
27 XV, 13| 13] remedium bibisti, sed illud odium
28 XV, 14| nescit puella, non habet odii remedium. sane tamen viribus potionis
|