Decl., Caput
1 I, 12| admittendo, hoc esse in causa puto, quod alter tantum pro se
2 I, 17| dextra tam fortis? Uno ictu, puto, ne me quidem ipsum mihi
3 IV, 11| ego senes degere turpius puto, quam qui fortissimi fuerunt.
4 IV, 18| prior ordo defluxit. potest, puto, caveri parricidium, quod
5 V, 3 | in captivitate communi, puto, minus speravit ille de
6 V, 5 | miseros fortuna respexit, et, puto, contra praedonum commota
7 VI, 13| adferam moram. neque enim puto, si aetas inpediet infantem,
8 VI, 13| remanserit, pater. ~Non puto fore dubium, quin ius in
9 VI, 22| numquid indulgeo mihi, quod te puto exspirasse in carcere meo? ~
10 VI, 23| inter haec mala credetis, puto, si dixero: vellem oculos
11 VII, 10| occidere? queri mehercules te puto, quod in senectute magni
12 VII, 13| morerer hoc dolore, quo puto me posse torqueri.~
13 VIII, 6 | miseris tantum matribus puto. potest autem ab iniquo
14 VIII, 10| nihil magis interesse omnium puto, quam ut spes pro homine
15 IX, 1 | inpedimenta avara manu dederim. puto, iam ignoscetis omnes, si
16 XI, 3 | illos dux proditurus. ~Non puto, iudices, adhuc quaeri,
17 XI, 4 | dum minus pro vindicta mea puto quicquid ipse fecissem!
18 XI, 5 | hac lege magis vindicandos puto, quam quorum liberos aliquis
19 XII, 14| sede utcumque compositis puto. adeo mors placet: iam etiam
20 XIII, 13| tibi mittunt apes meae'? puto, relata est mihi gratia! ~'
21 XIV, 8 | ista consistere impotentiam puto; diliguntur inmodice sola,
22 XIV, 12| magis amasse. ~Intellegitis, puto, iudices, hominem, qui tantum
23 XV, 1 | conplexum. deprehensa est, puto, novissime potionis supervacua
24 XV, 3 | necessitate servandum. puto, iudices, frustra male audit
25 XV, 14| exultabis, nefande, gaudebis? puto, non adamasti. an et sequeris,
26 XVI, 2 | nullos affectus tantum nasci puto, et si quis omnia vera ratione
27 XVII, 7 | difficilius quam liberis puto. vos adhuc in suprema nostra
28 XIX, 3 | obstipuit refugitque trepidus, puto, ne quaererem causam. inrumpo
|