Decl., Caput
1 IV, 16| illum natalem monstri mei diem iratorum numinum conspirasse
2 V, 23| securus quietusque transigam diem, tuas operibus manus, tuum
3 X, 9 | nitorem publicae lucis et diem etiam domi invisum in foro
4 XI, 10| ego illum, patria, perdidi diem, cum duces ab explicito
5 XII | reversus ad praestitutam diem rei publicae laesae accusatur. ~
6 XII, 5 | voluisset servare legatus diem, quem illi felicitas temporis
7 XII, 6 | frumentum, si post illum diem veneris.' nostris manibus
8 XII, 6 | sane religiosus legatus diem expectat. ~Nos interim coacta
9 XII, 8 | afuit, quam multis non ad diem venerit. ignoscite, dii
10 XII, 8 | vendidisti. tu, quem hebeas diem, videris, ego septimum expectare
11 XII, 10| confiteor, venit ad ultimum diem, adtulit frumentum. gratulemur,
12 XII, 14| innocens sum, quod ad illum diem veni.' at ego propter te
13 XII, 14| nocens sum, quod ad illum diem vixi. ~Quae comparata nobis
14 XII, 15| remedium non expectare mortis diem et tabescentem cotidie spiritum
15 XII, 19| classem torqueo, quod ad diem redire non possum, quod
16 XII, 20| repetiti commeatus post diem nostrae mortis applicarentur,
17 XII, 24| profligatae causae consistat: 'ad diem veni.' ~stare hoc certe~,
18 XII, 25| 25] 'Illum,' respondet, 'diem dedimus.' tu tamen, si interpellatus
19 XII, 25| ampliavimus tempus. nos illum tibi diem dedimus, sed quid attinet?
20 XII, 26| humanorum viscerum epulas diem vertit. vidit nos funeribus
21 XII, 28| attuli', vobis dicat: 'ad diem veni'. ego, si huius poenam
22 XIII, 17| praesentis modo cibi memores in diem vivunt; duraturus hiemi
23 XV, 7 | lupanarium fores posterum diem pervigil amator expecto.
24 XVI | alterum ad visendam matrem ad diem praestitutam reversurum,
25 XVI | ut, nisi occurrisset ad diem, de eo, qui restiterat,
26 XVI, 4 | ire deberes, mater, ad diem. misera, non intellegis,
27 XVI, 9 | quemcumque iusseris aperto iugulo diem.' fidem deorum hominumque,
28 XVI, 9 | ut tam abrupti commeatus diem contra tot incerta promitterem?
|