Decl., Caput

 1     I, 3 | neglegentius custodiat ferrum bona conscientia, quam etiam extra suspicionem
 2     I, 8 |         subtrahi posset. Non illum conscientia trepida velavit; tam notus
 3     I, 9 |             Sed quam manifesta est conscientia, quae te ad hanc conpellit
 4     I, 10|       fallerent tenebrae, metus et conscientia incertum magni sceleris
 5    II, 19|         simulantemque non est nisi conscientia. nam quod ad tot vestigia,
 6    IV, 9 |     proferre causas, quos sceleris conscientia, quos maioris cruciatus
 7    VI, 7 |       etiam ipsi piratae, nisi eos conscientia scelerum metusque poenarum
 8    VI, 16|  praesertim in tam bona caecitatis conscientia, animi vitio miser est.
 9   VII, 1 |         temeritates quoque nostras conscientia reorum non potest pati?
10   VII, 1 |        dubitare crediderim, ex qua conscientia, qua trepidatione descendat,
11   VII, 9 |           paupertas? tibi servus a conscientia sceleris summovendus fuit
12  VIII, 7 |         faciat oculorum, ante sunt conscientia matres. facinus est ideo
13    IX, 7 |    recordatio, et mihi cum generis conscientia, cum fortunae conspicuus
14    IX, 17|                          17] magna conscientia est felicitatem meruisse, [
15    IX, 19|       causam nimium bonam, hic iam conscientia trepidat oratio, et velut
16     X, 16|     viscera exegerat ferrum, an ex conscientia venena praesumpserat, nec
17   XII, 9 |        clausis oculis, quasi visus conscientia acerbior esset, tota corpora
18   XII, 14|           praecordia, suum ventrem conscientia gravem. dic nunc, legate: '
19   XII, 26|    recordatio, o tormentis omnibus conscientia gravior, rumpe ferreum pectus,
20   XII, 28|         maria conderem? ~meum sine conscientia~: urunt animum intus scelerum
21   XVI, 9 |     promitterem? testor te, misera conscientia, et si quod nos in illa
22  XVII, 11|         totumque, quod faciunt, de conscientia possidentis accipiunt. quid
23  XVII, 13|             felices, qui habent in conscientia sua, quod debeant emendare,
24 XVIII, 7 |        haec inter matrem ac filium conscientia; parcent osculis palam,
25 XVIII, 9 |           miscentem, in necem meam conscientia sceleris est armatus.' infinitum
26   XIX, 7 |     scrutemur aetatem: nullum sine conscientia pectus, nulla vita sine
27   XIX, 9 |             et in execrationem mei conscientia, quia non emendabatur, exarserat.
28   XIX, 14|        dixit?' ita non es contenta conscientia tua? non sufficit, quod