Decl., Caput
1 I, 2 | iuvenis hic patris sui heres solus est. Hoc testamentum si
2 I, 7 | qui erat in cubiculo suo solus, secum, opinor, secum deliberat,
3 I, 7 | sequentur hae manus? Nocte solus egrediar, sed quando perveniam?"
4 I, 15| nemo te videat, in quam solus ego veniam. Sint circa te
5 II, 1 | uti corporis probatione: solus omnium non remittit sibi,
6 II, 1 | caecum invicem accusat, solus est reus. aliae, iudices,
7 II, 5 | caeci, et de scelere, in quo solus nocens esse parricida non
8 II, 23| tamquam inventura revocatur. solus omnium servatus est beneficio
9 IV, 1 | mihi non licet mori. non solus mathematicus saeculo temporibusque
10 IV, 5 | densissima quaeque certamina solus invasi, resistere nemo sustinuit;
11 IV, 10| securitatis, gratias agentes. solus vixit, quoad voluit, qui
12 V, 10| boni filii iactationem; solus habet, quod imputet patri,
13 V, 10| fratribusque difficilem; solus ac senex non illa, qua speraveram,
14 V, 11| trahebat ortum, qui patrem vel solus impleret. pessimus est mortalium,
15 V, 14| nominibus accedere; hic solus maior affectus est quam
16 V, 16| simili exitu dolor. spiritus solus intus, quem vinctorum trahunt
17 VI, 21| si quis patrem per hostes solus tulit, qui, cum venientia
18 VII, 5 | insaniat necesse est pater, cum solus hoc sciat. fallitur, iudices,
19 IX, 15| fuisse iuvenem, et sane non solus in hac fuisti sententia:
20 IX, 20| maria latrociniis infesta solus petitus sum, qui lucem,
21 XI, 10| quos populus occidit, et solus hic exitus est, a quo non
22 XII, 3 | haec nunc, iudices, ego solus queror, ad me magis pertinent,
23 XII, 4 | beneficium, quod a fame solus dimissus est. audi itaque,
24 XIV, 8 | fabulas sermonesque misisti. solus debet amare meretricem,
25 XVIII, 12| pietati rursus admoveas? solus superest pudor homini, qui
26 XIX, 11| filio, quem potui torquere solus, quem potui solus occidere! ~
27 XIX, 11| torquere solus, quem potui solus occidere! ~Perseveras, cogis,
|