Decl., Caput
1 I, 2 | confiteremur; idque probari ex hoc putat, quod secretum non filius
2 II, 1 | viderit qui fiduciam veritatis putat, quod caeco facinus obiectum
3 II, 9 | calamitatem non animorum putat esse, sed corporum; totius
4 IV, 9 | fallitur, quisquis ideo factum putat, ut teneremur in vita. illa
5 V, 11| fratrem suum sine sui caritate putat. tu custodies, utrum frequentius
6 V, 19| aestus, quisquis solacium putat, ut de languente filio queratur,
7 VII, 1 | exegeram, ex quo me dives non putat aliud in quaestione dicturum;
8 VII, 11| attendere quam si fateretur, non putat sibi salvum ut iterum neget.
9 VIII, 22| his vultibus illum cotidie putat videre pereuntem. sed et
10 X, 2 | esse quam umbram filium putat, postquam potuit includi,
11 X, 8 | miserrima mater in corpus putat et in membra descendisse
12 X, 10| filium et ipse perdiderit, putat nimis lugere matrem. ~
13 XI, 1 | liberos meos. operae pretium putat coram impatientia mea felicem
14 XI, 4 | quantum de calamitatibus putat? nescit profecto, nescit,
15 XI, 7 | in rebus humanis publicum putat. persuadentium vires sunt,
16 XI, 7 | neglegentior est, qui se non putat solum debere rationem, et
17 XI, 8 | omnium suppliciorum summam putat; occidi non est poena sed
18 XII, 27| prius moriturum alterum putat. invicem expectant, et,
19 XVI, 7 | sentiat mater? et amicum meum putat malle, ne revertar. ~Finge
20 XVII, 4 | integritatis nimia simplicitas? non putat se posse deprehendi, quisquis
21 XVII, 6 | sed quatenus invenisse se putat, quod crederetis, et, <ut>
22 XVIII, 1 | incesti, ream parricidii putat, exhibet populo conscientiam
23 XVIII, 2 | creditis? loqui se cum maxime putat, et, si bene artes et profundae
24 XVIII, 14| propter quod se parricida putat innocentem. eligas utrum
25 XVIII, 16| non potest, sufficere sibi putat, ut incesta credatur. quis
26 XIX, 2 | filius meus dixerit, quae me putat habere, quod dicam. ~Fidem
27 XIX, 3 | poteram. fallitur, quisquis me putat quicquam fecisse consilio:
|