Decl., Caput
1 I, 9 | Temptabit ergo vultus et pectus obiectum, brevissimam periturae
2 I, 10| confudit, violare non ausus est pectus odiosum? Incredibile est,
3 I, 14| blanda manu praetemptare pectus, ubi adsiduo visceris pulsu
4 II, 11| corrumperet, aliud parricida pectus invenit? difficilius hoc
5 II, 16| iugulum, tu potes pertractare pectus, dum amplecteris. nobis
6 IV, 3 | plenumque sacro spiritu pectus hominum sollicitudines metusque
7 IV, 20| miser facibus ardebam, et pectus istud non lorica, non ferrum,
8 VI, 9 | vehiculum et sanctissimum pectus ungulae rumpant. ipsa, quoniam
9 VI, 19| tuam. non erat illi ferreum pectus nec cor silice concretum,
10 VII, 3 | mei conscius ero? aperite pectus istud et totum de visceribus
11 VIII, 15| alterius aperire vitalia, pectus effringere, remedium fortassis
12 VIII, 22| misera collegi ac vacuum pectus frigidis abiectisque visceribus
13 IX, 7 | cervices meas, effusis in pectus meum lacrimis solutus, intercepto
14 IX, 16| quidem misereantur. mihi mite pectus et mollis affectus ad omnem
15 IX, 22| emittebat animam, in meum pectus transfunderet, et hoc uno
16 X, 2 | desideraretur. namque isti ferreum pectus et dura praecordia, nec
17 X, 10| et simul orbitas imbelle pectus invadit, animus ille, qui
18 X, 18| flentem, quando non lividum pectus et sanguinantes vidit lacertos,
19 XI, 2 | hoc quod nudat iugulum, pectus opponit, artes esse pro
20 XI, 11| omnium malorum scelerumque pectus, inimice, vives et libenter
21 XII, 2 | feci. aestuant adhuc intra pectus sepulta ventribus nostris
22 XII, 9 | abrepta cute intus cavum pectus, nunc occurrunt effusa praecordia
23 XII, 26| conscientia gravior, rumpe ferreum pectus, et ardentia scelera viventisque
24 XV, 14| ictus? non exilies, non pectus oppones, non fidem hominum
25 XIX, 7 | rigens sacra dissimulatione pectus, evolvere animum, quem supra
26 XIX, 7 | nullum sine conscientia pectus, nulla vita sine causis
27 XIX, 15| aliquam corporis partem totum pectus inposuit! quotiens hiatu
|