Decl., Caput
1 I, 9 | ferrum, quem potius feriat ex duobus? Temptabit ergo vultus et
2 II, 17| quaeratur vulneri locus: ita ex duobus neutrum excitat? gravior
3 IV, 18| auctoritas responsi, cum de duobus praedictis unum factum est,
4 V, 1 | meorum adversa suaserunt. ex duobus liberis neutrum magis amat,
5 V, 2 | utrum fuerim redempturus ex duobus sanis, ex duobus aegris?
6 V, 2 | redempturus ex duobus sanis, ex duobus aegris? habui enim, iudices,
7 V, 10| exitum sed voluntatem. pro duobus pretia contraxi, pro duobus
8 V, 10| duobus pretia contraxi, pro duobus maria conscendi, pro duobus
9 V, 10| duobus maria conscendi, pro duobus genua tenui. rogo, uter
10 V, 12| succurrere non contingit duobus, orbitatem facere totam!
11 V, 15| vox sola de gemitu. cum ex duobus capitivis languet alter,
12 VIII, 1 | miserationis abstulerit, quod ex duobus liberis pari desperatione
13 VIII, 1 | utrumque fuisse moriturum; ex duobus aegris non periit nisi qui
14 VIII, 3 | languorem? manifestum est de duobus non dixisse verum, quos
15 VIII, 9 | desperaverant,' inquit, 'de duobus.' sepono paulisper immanitatem
16 VIII, 13| quomodo fratribus, sed quomodo duobus. non eodem fato languere
17 VIII, 15| quisquam sic audet agere de duobus filiis tamquam de duobus
18 VIII, 15| duobus filiis tamquam de duobus <s>ervis? tu ex geminis
19 VIII, 19| parem fuisse languorem: ex duobus aegris plus habuit spei,
20 IX, 23| cotidiani quaestus operis duobus egentibus non sufficit.
21 XII, 25| frumenti vendidit, quantum duobus populis satis esset. quantumlibet
22 XVI, 1 | quod succurri non potest duobus. excedit omnem querelae
23 XVI, 1 | hominis, qui paratus est duobus inpendi! iam hic est tota
24 XVI, 3 | iam inferior recessi; ex duobus magis amatur, quem tyrannus
25 XVI, 4 | unum decet, impatientius ex <d>uobus amari semper absentem. cui
26 XVIII, 3 | parum implere, quem pro duobus conferebat, adfectum. rarus
27 XIX, 2 | infelicior ex parentibus duobus, qui quicquid, iudices,
|