Decl., Caput
1 I, 1 | petit, ut illum miserum putetis, nisi et innocens fuerit;
2 II, 1 | sollicitudini praestari putetis, fecit, quod est summum
3 II, 2 | prima pro causa iuvenis putetis, quae contra illum nimia
4 II, 6 | caecitatem non minus argumentum putetis quam quod inveniri potuit
5 II, 8 | Non est, iudices, quod putetis inter mulierem et virum
6 II, 15| non est, iudices, quod putetis ideo nullum adiectum ad
7 II, 19| iudices, quod incredibile putetis, ut quis perferat dormientis
8 II, 20| potissimum concurrerunt, utrum putetis factum conluctatione morientis,
9 IV, 1 | sim, nisi me parricidam putetis, nec praemio, nisi innocentem,
10 IV, 2 | fatum, ideo mihi bene credi putetis et vitam. aliud est facinus
11 IV, 7 | P.C., quod excludi praemium putetis contradictione patris. eximus
12 IV, 13| ut mathematicam artem non putetis, ac modo contendit non esse
13 VII, 8 | nec est, iudices, quod putetis adeo mihi tristissimam orbitatem
14 VII, 11| iudices, ne me ideo non putetis vidisse, quia nihil feci,
15 VII, 11| est tamen, quod supervacua putetis esse tormenta, tamquam dixerim,
16 VII, 12| Ne[c] tamen, iudices, putetis solo me calamitatium ambitu
17 XI, 5 | iudices, ne ideo tantum putetis iustum, quod exigit reus,
18 XI, 9 | Nec vereor, iudices, ne putetis utriusque nostrum orbitatem
19 XIII, 14| liceat, invidiosum nobis putetis quicquid egestatis nomen
20 XIV, 2 | contentione terribilem, mores putetis. haec est illa sanitas mea,
21 XIV, 5 | aliquando dimittat. en quam putetis ignorare, quibus vinciantur
22 XVI, 3 | tamen vanitate, nec discursu putetis extractos; magnas et inexplicabilis
23 XVII, 20| lacrimae tuae. et, ne mihi pute[ti]s illam secreti nostri excidisse
24 XVIII, 4 | occidi.' nefas est utrumque putetis innocentem. iam quidem,
25 XVIII, 11| deorumque, ne gravitatem putetis a novissimis ultimisque
26 XIX, 2 | maximae calamitatis ibi tantum putetis resedisse sensum, unde vos
|