Decl., Caput
1 I, 10| nullae fallerent tenebrae, metus et conscientia incertum
2 II, 6 | Ignoscite magnorum periculorum metus, ignoscite humana discrimina;
3 II, 8 | interroges, facilius haec pectora metus, odium, ira corrumpunt,
4 IV, 3 | sollicitudines et praescii metus ad mathematicum et responsa
5 IV, 3 | avida vota, sed suspiria, metus et praesagum magni nescio
6 IV, 5 | patriae privatos vicerit metus, et in honorem virtutum
7 IV, 9 | quos maioris cruciatus metus in suprema compelleret.
8 IV, 10| comparaturum gaudiis, prosperis metus, calamitates? illa, illa
9 IV, 20| cogitationes praedicti periculi metus, et, licet componatur ad
10 V, 6 | similium accidentium providi metus et communium fortuitorum
11 V, 10| prosperitate direxi. per quos metus, per quae peregrinationis
12 V, 16| est. non possunt humani metus, humanarum cogitationum
13 VI, 18| obrutae comis acciperent, dira metus sui exempla. miserum me,
14 VII, 8 | crudelissime mortalium, metus simulatione deludis? ego
15 VII, 11| licet, non est innocentiae metus, cum timentur aliena tormenta.
16 VIII, 11| sacrosancti sint parentum metus. dii non sinant, ut ex liberis
17 IX, 9 | cogitatio, o crudelis natura metus! merito tu, amice, pugnare
18 X, 3 | occurrens: haec pallidior ad metus, ad vota pronior, non diebus
19 XI, 3 | crederetis. vidit hanc inter metus vestros occasionem, et,
20 XI, 8 | aliquid crudele, saevum sit, metus faciunt. supplicium quisquam
21 XII, 5 | peior tamen esset futuri metus, apparuit nullum ex propinquo
22 XII, 20| inopinatum, tamen inter metus tempestatium et ancipites
23 XII, 22| causa istius, quem fingis, metus fuit, nulla utique vis.
24 XII, 28| et, ne morte saltem hos metus effugiam, occupant gravia
25 XVII, 15| quem non supplicia, non metus, sed collecta de calamitatibus
26 XVIII, 10| sollicitudines, tam nefarios metus! prope est ab incesto timere,
|