Decl., Caput
1 IV, 9 | temeritatem, nec secretum doloris alieni libenter inquirit.
2 V, 2 | comparatione damnatum, secreti doloris indignatione convenio. quid
3 V, 4 | elegit? saevus et humani doloris artifex negavit a me duos
4 V, 4 | inter illos inexplicabiles doloris aestus, quam longum tenuit
5 V, 19| ignorat profecto paterni doloris aestus, quisquis solacium
6 VI, 2 | ne non accedat gravissimi doloris comes paenitentia, in illum
7 VII, 1 | videram, confugi ad fidem doloris. Quid faciam, si temeritates
8 VII, 2 | adhuc nisi causa tantum mei doloris occideret. o parentum misera
9 VII, 6 | sane possit aliquis hanc doloris [dis]simulationem mendacio
10 VII, 10| quod in senectute magni doloris vita brevis est. pepercisti
11 VII, 11| convert<i> et si<c> paterni doloris auctoritas facinus inpingit
12 VIII, 6 | habeant partem nisi tantum doloris? solos ergo communicabit
13 X, 9 | quaecumque dignitas es magni doloris; nihil queritur misera nisi
14 XI, 1 | debebat civitas tam liberi doloris, sed quatenus eo malorum
15 XI, 1 | debeat ad impatientiam nostri doloris accedere, si passus sum,
16 XI, 4 | facinus et poenam, tantumne doloris venire de suppliciis quantum
17 XI, 8 | igitur paulisper lege mei doloris hoc tantum ab adfectibus
18 XII, 14| poenam quaerat, ubi sensus doloris non inveniat, nempe tamen
19 XIII, 11| accepimus, ne sui quisque doloris iudex sit, et adsiduae scelerum
20 XIV, 2 | complorationem praesentis doloris, anime, festinas, et te
21 XIV, 10| gaudiis in contubernium doloris adductus! ~Fieri non potest,
22 XVII, 14| tamquam adroganter insultem doloris causa dicor, si propius
23 XVIII, 2 | dissimulationem libertate doloris exaestuat; incestum probaretur
24 XVIII, 2 | esse credit inexplicabilis doloris aestum et inter silentii
25 XIX, 3 | consensum circa se publici doloris agnosceret. inde rarus in
26 XIX, 15| expulsus viribus novissimi doloris erumperet, pertractis ab
|