Decl., Caput
1 VII | MAIOR VII~Liberum hominem torqueri ne liceat. Pauper et dives
2 VII, 1 | trepidatione descendat, ut quis torqueri nolit inimicum. quos nunc
3 VII, 2 | cum feceris, ut velit ipse torqueri. ~Illud igitur a vobis,
4 VII, 2 | crudelius et indignius est quam torqueri non impetrare tormenta.
5 VII, 4 | inquit, 'liberum hominem torqueri vetat.' per fidem, iudices,
6 VII, 4 | credo dubium legem, quae torqueri liberum hominem vetat, hoc
7 VII, 5 | 5] Liberum torqueri non licet. hoc est, iudices,
8 VII, 5 | si mentientis est velle torqueri, invenite, quid facere debeat,
9 VII, 6 | mendacio perferre verborum; torqueri volo; nihil est tanti, nisi
10 VII, 6 | me contendit ideo velle torqueri~. ~Tormenta postulo. en
11 VII, 7 | 7] nemo umquam ideo torqueri non debuit, quia mentiretur. ~
12 VII, 7 | leges supervacuum putavere torqueri. unde nobis inter ista secretum?
13 VII, 7 | dicat. ~'Sed,' inquit, 'ideo torqueri non debes, quia exigis,
14 VII, 7 | inimice, tormenta, aliud velle torqueri. felices illos, qui recusare
15 VII, 8 | quaestionem. homini, qui vult torqueri, diu non creditur nec verum
16 VII, 8 | paene magis pro percussore torqueri; sed quid me facere vultis?
17 VII, 8 | facinus est tamen me non torqueri, si mihi torto utique credendum
18 VII, 9 | posse, cum velis, desinere torqueri. ~'Quin potius,' inquit, '
19 VII, 9 | interesset, quem putares posse torqueri, et totum facinus in has
20 VII, 10| inimice, clementiam: quod me torqueri non vis, ex hoc venit, quod
21 VII, 11| dicerem mehercules te velle torqueri: ego scindo vestes, tu intremiscis,
22 VII, 13| dolore, quo puto me posse torqueri.~
23 X, 16| materna viscera persuasione torqueri? 'nunc filius meus illic,
24 XVIII, 12| audiente populo. coram omnibus torqueri debet, de quo locuntur omnes.
25 XVIII, 13| matrem, debere coram matre torqueri. cur excluditur infelix
|