Decl., Caput
1 I, 9 | obiectum, brevissimam periturae animae viam quaeret? Et quantus
2 IV, 5 | ne hunc ardorem fugientis animae dilatione laxetis. proclamo,
3 IV, 16| antistites satis constat, animae proprietates et futuras
4 IV, 23| sparsurus sit fugientis animae dolor, quo cadat extractus
5 V, 20| ut residuum laborantis animae in tuo poneremus amplexu;
6 VII, 8 | membra liventia; quantum animae, quantum sanguinis orbitas
7 VII, 10| consumptae et iam paene abeuntis animae? occidatur potius ille iam
8 VII, 10| ut singultibus abeuntis animae, ut cruore satieris, ut
9 VIII, 3 | unaque, non fraternitate, non animae corporumque consortio, sed
10 VIII, 11| pectoris sinus unicuique animae natura concesserit, quam
11 VIII, 16| crebrior anhelitus laborantis animae. crede de his ante omnia
12 VIII, 20| visceribus inhians; stillantem animae sedem cruentis manibus agitantem
13 VIII, 21| quantum infelix iuvenis animae, quantum sanguinis, quantum
14 IX, 1 | cotidiana stipe infelicis animae videtur quodammodo maligna
15 X, 16| inferos revocari soleant animae, quae inter languentium
16 XII, 11| quid potestis, admonete, animae, et a ferali ventre prorumpite,
17 XII, 16| in ista classe navigant animae. iuramus per tuum reditum,
18 XII, 26| luctantur intra viscera animae, et uterum funeribus gravidum
19 XII, 28| litore inhumatae nostrorum animae. miserum me, verane haec
20 XIII, 15| unius horae momento tot animae movent . . . quod perierint
21 XIV, 6 | medicaminibus expellere, et sine animae spiritusque contagione quaecumque
22 XV, 9 | qui cruciatus laborantis animae vulneribus emisit. quantum
23 XVI, 2 | sine dubio non eiusdem pars animae, non eiusdem pondus uteri;
24 XVII, 14| et, quae certissima est animae laborantis infirmitas, misera
25 XVII, 15| varias fatorum vias indulsit animae, in nullo non exitu simili
|