Decl., Caput

 1    II, 4 |     attonitus, haerens, et tota malorum suorum cogitatione confusus
 2    IV, 1 | attulisse me credatis urgentium malorum probationem: de parricidio
 3    IV, 17| publicas calamitates, et omnium malorum consummatione parricida
 4    IV, 21|  inauditoque opus est ambitu: ~ malorum~ nisi morior, periclitor,
 5     V, 1 |      Quamvis, iudices, in tanta malorum continuatione iam poteram
 6     V, 2 |     plane, iudices, ultra omnem malorum meorum fateor esse tristitiam,
 7     V, 2 |     vobis, iudices, ordinem hic malorum meorum <et> eventum, quem
 8     V, 22|      asperitas? abstulisti mihi malorum quoque meorum verecundiam:
 9    VI, 4 |         lateribus meis consciam malorum carinam et obrutam perennibus
10    VI, 15|       figuratione quadam in hac malorum condicione iudicem ponat,
11    VI, 17|     sedes, non quies, sed, quod malorum meorum maxima portio est,
12   VII, 2 |       credunt! ego sum inaudita malorum novitate percussus, cuius
13    IX, 8 |          quorum alterum immunem malorum omnium fortuna fecerat,
14    IX, 12|     praeda perveni, quae ultima malorum etiam servorum condicio
15    XI, 1 |        doloris, sed quatenus eo malorum novitate perveni, ut in
16    XI, 11|       si bene novi capax omnium malorum scelerumque pectus, inimice,
17   XII, 15|     necessitatium, deformissima malorum. haec ad humile opus nobiles
18   XIV, 1 |       confessione per ludibrium malorum evadere temptet meorum,
19  XVII, 3 |        mihi rursus aliam seriem malorum minaretur, quod me iam coeperat
20  XVII, 18|   dolore torrentius, et fractae malorum contentione mentes ad inexpectata
21  XVII, 19|       quis exitus incredibilium malorum? de filio absoluto fecit,
22   XIX, 5 |        quod vos ab aestimatione malorum meorum mollior sexus abducat;
23   XIX, 9 |     vocas? poena, supplicium et malorum meorum exitus fuit. nulla
24   XIX, 11|      sanguinis, fidem communium malorum! ne parricidii me velis