Decl., Caput

 1     I, 5 |        innocentiae necessitatem.Causam igitur miserrimi adulescentis
 2     I, 9 |     Ideo intellegis, quam malam causam habeas, cuius et una et
 3     I, 13|      sum adulescentis miserrimi causam. Nunc inspicere volo, quanto
 4     I, 16|         genus defensionis: sibi causam caedis non fuisse, cum hic
 5    II, 15|  expectat nunc, ut iuvenis agat causam postero die, ut credulum
 6     V, 5 |     infelicem, quod bonam habeo causam! explicuit iustitiam comparationis,
 7    VI, 3 |       est, agnosco partis meas: causam planctibus agam; flere enim
 8    VI, 12|  deserere contendimus, atque eo causam demittimus, ut non sit absolvendus
 9    VI, 21| iudicium agatur exempli, tandem causam suam intellegere, hoc saltem
10   VII, 6 | necessitatis huius utilitas, si causam ultro tuetur explicatque
11    IX, 3 |     pudore cedendi, ne damnasse causam suam videretur, simul quod
12    IX, 9 |     petit[a]? adiutorium hoc ad causam putatis? me pudet, quod
13    IX, 19|        antequam incipiam habere causam nimium bonam, hic iam conscientia
14     X, 6 |          marite crudelis, agere causam rogabamque iuvenem, ut paternis
15   XII, 20|       opinio, iudices, si ullam causam ita evidentem deferri posse
16   XII, 25|  ambiguos flatus, et tibi bonam causam habere videreris, cum diceres: '
17   XII, 25|        animo defenditur et quam causam vexandae civitatis habuerit,
18  XIII, 7 |      potui, quaestiones dividit causam: an damnum sit, et an iniuria
19    XV, 7 |      ubique, miraris. hinc ergo causa[m] meretricibus, quod illas
20   XVI, 7 | relinqueretur. ~Differo interim causam amicitiae; agere paulisper
21  XVII, 2 |       iussit integritatis agere causam! fecit, ut mihi videar perdidisse
22 XVIII, 8 |        auctor, cuius pater agit causam. ~
23   XIX, 3 |    trepidus, puto, ne quaererem causam. inrumpo festinanter, avide,
24   XIX, 11|  sermonis auctoritas, nec habet causam loquendi, cui non potest