Decl., Caput

 1    II, 5 |             persuasionem senis nulla voluit excusatione corrumpere.
 2    IV, 9 |              causas, quod insepultum voluit abici, si sic properasset
 3    IV, 9 |            mitis causas mortis reddi voluit, non aestimari. ~Possum
 4    IV, 10|          agentes. solus vixit, quoad voluit, qui mori mavult. ~
 5    IV, 12|          meas meus animus, nullumque voluit esse momentum, quo securus
 6     V, 6 |           proximus quisque depellat? voluit nos ille mortalitatis artifex
 7     V, 19|            vixit infelix quemadmodum voluit, quod fuit hilaris ac laeta
 8   VII, 3 |             miseri patris: percussor voluit agnosci. ~Vos nunc, cives,
 9  VIII, 12|            iudices, in rebus humanis voluit esse rerum natura tam simile,
10  VIII, 21|         occasione rarissima in omnem voluit proficere novitatem. dii
11     X, 14| sceleratissimo patri? umbram probare voluit!' ~
12   XII, 6 |          cito emit, cito rediit, quo voluit. quid prodest? [expectare]
13   XII, 21|            perimus. vendidit quantum voluit quanti voluit, et, ut hoc
14   XII, 21|       vendidit quantum voluit quanti voluit, et, ut hoc ad nostras accederet
15   XII, 21|              qui colligo? qui quanti voluit vendit, iudices, potest
16   XIV, 3 |           nunc amari recusat, o quam voluit amari! quibus artibus, qua
17    XV, 2 |        adfectus. laboranti primo sui voluit facultate succurrere, sed
18   XVI, 3 |           sumere de nobis etiam nunc voluit experimentum ipsa amicitia,
19   XVI, 3 |           est catenas; sponderi sibi voluit hominem rediturum per maria,
20  XVII    |             XVII~Filium ter abdicare voluit pater, victus. invenit quodam
21  XVII, 7 |             tu, cum dicis 'filius me voluit occidere,' videris tibi
22 XVIII, 1 |         videri parcere, de qua scire voluit, an esset incesta, nec filio,
23   XIX, 8 |        iuvenis ille constantia; mori voluit, ut taceremus. ~Vides, mulier,