Decl., Caput
1 V, 15| aliquid aequanimitatis cum poena sua posse rixari. saeviunt
2 V, 21| sufficit haec tibi de me poena, quod ille decessit? irasci
3 V, 23| redeuntem vincla rursus ac poena carceris exciperet; et insultes
4 VI, 8 | captivitate crudelius. mea ista poena est. quid tibi tantum mali
5 VI, 10| ultimo parricidio exigitur poena trans hominem. etiam si
6 VI, 12| quae deserta sit; cuius rei poena est abici insepultum. quid
7 IX, 15| hominem cibo forte iuvissem, poena dignum videretur servasse
8 IX, 18| mehercule iam de vetere aemulo poena; superest panem eripere
9 IX, 21| redemptorem. in ludo fui, qua poena nullam ulteriorem scelera
10 X, 2 | includi, nec sua tantummodo poena proprioque supplicio deserta
11 XI, 8 | atrocitate metitur; nulla poena est nisi invito. non habemus
12 XI, 8 | non sequantur. tunc est poena, cum periturus trepidat,
13 XI, 8 | summam putat; occidi non est poena sed exitus. neque enim habet
14 XII, 14| quidam flammis, ipsa tamen poena habuit sepulturam. nos incendii
15 XII, 28| nescio quae in pectore meo poena, et, ne morte saltem hos
16 XII, 28| apud inferos quidem ulla poena est fame maior. et ille
17 XIII, 9 | exiguo pulvere vel unius poena ducis residit omnis tumor.
18 XIII, 15| hac causa, quae sarcire poena non possit. maior forsitan
19 XVI | de eo, qui restiterat, poena sumeretur. et iureiurando
20 XVI, 5 | conplorationem, si me damnatum poena constringeret, videlicet
21 XVI, 6 | quod detineor, obiter et poena sit. non facit ista lex
22 XVI, 9 | explebo, si videtur, vicaria poena locum recedentis, vel, si
23 XIX, 9 | quaestionem illud vocas? poena, supplicium et malorum meorum
|