Decl., Caput

 1     I, 3 |     suspicionem sit res sine usu. Innocentia facit, ut ferrum subtrahi
 2     I, 5 |         cum esse securus de huius innocentia coepero, tunc ingrediar
 3     I, 6 |    parricidam scelera promiserit. Innocentia per gradus certos ab homine
 4     I, 10|       ille erubescit, ille est ab innocentia proximus, ille praestat
 5    II, 2 |         et constat de pietate, de innocentia hominis, qui expugnandus
 6    II, 13|         iudices, argumento potest innocentia caecitatis intellegi, quam
 7    IV, 1 |           patris, quod singularis innocentia <ab>rogat, sentio, patior,
 8    IV, 2 |         publica peto, ne pro tota innocentia mea contenti sitis hoc,
 9    IV, 21|     vestram, P.C., ut mihi potius innocentia quam fato debeatur: ego
10    XI, 2 |          mali, iudices, principum innocentia, quod inimicos esse nobis,
11    XI, 4 |         quod patiaris, agnoscere. innocentia opus est, ut miserum faciat
12   XII, 14|          felices, quibus contigit innocentia! mors certe finis est, nec
13   XII, 20|          vita, pro sepultura, pro innocentia licemur. non potest hic
14   XII, 26|         felices miserias, scelera innocentia. omnes quascumque clades
15  XIII, 6 |       grassantem. male haeret ibi innocentia, ubi in potestate est secretum
16    XV, 2 | consumptus sit. securi estote pro innocentia nostra, talis incidit, talis
17  XVII, 1 |          quam ut morerer, nec pro innocentia, quam ut viverem. novo igitur,
18  XVII, 1 |     facinus fuisse in inperio, si innocentia est, quod recusavi. suae
19  XVII, 8 |         lite tractantur. felicior innocentia est citra suspiciones, certior
20 XVIII, 4 |         umquam, iudices, peius de innocentia temporum, de sacris meruit
21 XVIII, 5 |         tutelam non ex sua tantum innocentia habet, infirmitas huius
22   XIX, 2 |    orbitatis istud amentia sit an innocentia, perditus dolor viderit;
23   XIX, 5 |          facinorum ipsa inmanitas innocentia est.filium pater non demens,