Decl., Caput
1 I, 3 | penatium parte secreta et paene ex alia domo per inane longum,
2 II, 2 | ad utrumque discurrit, paene infelicissimos parentes
3 II, 23| et ardentibus tunc quoque paene luminibus texerunt manus
4 II, 23| flammas, illo ubi patrem paene perdideris! iam non erat
5 IV, 8 | debeat, antequam velit; paene sero renuntiat vitae quisquis
6 VI, 3 | hominis figuram vetustas paene consumpsit, iam lenta tabes
7 VI, 5 | miserabili planctu et lacrimis paene maternis. nemo umquam sic,
8 VI, 6 | lacrimas, adiciebat: 'iam paene caeca est. fortasse, si
9 VI, 15| tu sana in domo, ego iam paene defunctus in carcere; tibi
10 VII, 4 | non cogit invitos. adeo paene levius est ultionem perire
11 VII, 8 | dives possit evadere, et paene magis pro percussore torqueri;
12 VII, 10| cruore consumptae et iam paene abeuntis animae? occidatur
13 VIII, 15| posses eligere periturum. paene crudelius est geminos dividere
14 VIII, 16| morte hominis alterius, et paene ratio sanitatis intercidit,
15 IX, 7 | attonito et in mortem iam paene demerso inopinata subito
16 IX, 8 | nimia contentione adfectus paene tibi orbitatis vulnus inpresserim.
17 IX, 18| honore, iunctaeque ex hostili paene concursu in affinitatem
18 X, 1 | planctibus lacrimisque, paene improbe dixerim, parcius
19 XII, 18| civitatum copias reconducit. paene a conspectu nostro vela
20 XVII, 1 | gemitu? filium mori volentem paene occidit, quod intervenerat
21 XVII, 18| [ne]cogitatione attonitus, amens et me paene aliter occidi. nihil est
22 XVIII, 9 | matrona maritali dolore paene percussus, in illa virgine
|