Decl., Caput

 1    IV, 7 |            populi favorem, gaudia civitatis intravi. sed sive hoc est
 2    IV, 8 |       reportatus umeris laetitiam civitatis implevi! quotiens mehercule
 3    IV, 19|      fragor et vociferatio captae civitatis exciverit. me sane custodire
 4     V, 6 |      testor clementiam mitissimae civitatis: hae preces, hic rogantis
 5     V, 22|      consumpsi fletus, clementiam civitatis exhausi. non alit populus
 6  VIII, 12|        mirantur occursus, stupent civitatis oculi, parentum tamen agnitio
 7    XI, 1 |      liberos meos pudore deceptae civitatis occidit, deinde me crudelem
 8    XI, 3 | proruperint, quis primus trepidae civitatis aures rumore complev<er>it,
 9    XI, 7 | occiderentur liberi tui,' et aude civitatis illud vocare facinus, non
10   XII, 2 |    publicum protulerunt. hae sunt civitatis reliquiae, quas videtis,
11   XII, 7 |           convertis etiam alienae civitatis famem? quatenus nobis computandum
12   XII, 18|           portum. ita nos alienae civitatis legatum misimus, et vilia
13   XII, 21|         arma, et se in obsidionem civitatis inimicae sine dilectu populus
14   XII, 23|           spem eludendae mendacio civitatis. quo damno probas tempestatem,
15   XII, 24|        fuit, non vis ulla vicinae civitatis; una ratione moratus es:
16   XII, 24|          populatorem eversoremque civitatis nisi ad supremum damnabo,
17   XII, 25|        ventos et secundum mare et civitatis opulentae liberalitatem,
18   XII, 25|           et quam causam vexandae civitatis habuerit, quaerit. istud
19  XIII, 2 |         secreto remotus a tumultu civitatis ignobile aevum agere procul
20   XIX, 3 |          patris occursus, tamquam civitatis ora vitaret. non est leve
21   XIX, 3 |      concipere verbis, in quantam civitatis execrationem, in quantam
22   XIX, 9 |    timebat. ~Filium igitur totius civitatis existimatione damnatum,