Decl., Caput

 1    II, 7 |         mutant cotidie domos et per amplexus lectulosque discurrunt.
 2    II, 18|            ecce vitalibus ruptis in amplexus tuos effunditur cruor, et
 3    IV, 3 |      pulsibus maritales inquietavit amplexus, seu per anxias noctes dirosque
 4    IV, 19|         seniles artus nimium gravis amplexus elidat. non sustineo eosdem
 5     V, 5 |             hortantis erexit patris amplexus. si esset in rebus humanis
 6     V, 19|     sordibus manus paululum tamquam amplexus daturus erexit, nec usque
 7     V, 20|      miseras manus velut recidentis amplexus posuit in sinu meo, et cum
 8    VI, 6 |            me iam catenatis manibus amplexus, postquam mei cura discesserat, '
 9  VIII, 19|     supremos anhelitus inter suorum amplexus, inter suorum adloquia posuerunt!
10  VIII, 22| profundisque suspiriis concutiantur amplexus. misera verecundia sanitatis
11     X, 1 |           miserae, quae sola vidit, amplexus et oscula dabat et tota
12     X, 5 |            oscula dare, non iungere amplexus; infelix primam perdidi
13     X, 10|             debes, qui colloquia et amplexus. quam misera est, quae queritur
14     X, 14|         veniebat sed assidebat, sed amplexus dabat. ego sentiebam et
15     X, 18|       oculos, non ad hos properaret amplexus? quando enim me iuvenis
16     X, 19|          illos viventes mihi semper amplexus, miserere, propera. scio,
17   XII, 6 |         iste pro quodam praeiudicio amplexus est: 'nihil agis adferendo
18   XIV, 5 |          quibus artissimi rumpantur amplexus, quae pro laetitia dolorem,
19   XIV, 9 |             sed inter oscula, inter amplexus; paupertatem non tamquam ~
20    XV, 4 |         poscit, destitutos queritur amplexus. vultis vos abire potius
21   XVI, 3 |        desideravit vicarium corpus, amplexus est catenas; sponderi sibi
22 XVIII, 10|            erectior, refugiat mater amplexus? si virginem usque ad notabilem